LucasArts oyunlarını objektif olarak incelemek benim için zor. İçime kin ve nefret dolar. Neden mi? Çünkü bu firma, macera türüne önce altın çağını yaşatıp, sonrasında bu tür yapımlardan elini eteğini çekerek, Adventure’un yıllar sürecek olan can çekişmesine yol açmıştır. Günümüzde hala birkaç küçük yapımcı dışında (Çoğu Lucas’tan ayrılan geliştiriciler tarafından kurulmuştur), özlediğimiz eski tarz macera (Icon Adventure) oyunlarını geliştiren firma ne yazık ki yok. Objektifliğimi kaybediyorum diyorum, ama Lucas da bana bu konuda oldukça yardımcı oluyor. Nasıl mı? Indiana Jones and the Staff of Kings gibi kötü oyunların altına imzalarını atarak ekmeğime yağ sürüyorlar. Kötü grafikler, kötü kontroller ve kötü yapay zekâ bir araya geldiğinde, ortaya çıkan tablo da iyi durmuyor.
Staff of Kings halbuki 2005 yılında duyurulmuştu. Vay o teknolojiyi kullanacağız, vay bu teknolojiyi kullanacağız diye abartıyordu LucasArts. PS3 ve X360 platformlarına açıklanan yapım, Wii, DS, PS2 ve PSP için raflarda yerini aldı.
Yapımcılar sanıyorum, macera mı yoksa aksiyon mu yapacaklarına tam karar veremeden Staff of Kings’i yayınlamışlar. Oyun başarılı bulmacalar içermiyor. Hatta bunlara bulmaca demek haksızlık olur. Aksiyon kısımlarında da başarısız kontrollerden dolayı sınıfta kalıyor. Bir de utanmadan, oyunun içine efsane bir Adventure olan Indiana Jones Fate of the Atlantis’i koymuşlar 1992 yılında geliştirilen Fate of the Atlantis’in, Wii’de Staff of Kings’den daha iyi oynandığını galiba fark edememişler.
Daha iyi grafikleri Wii’de kesinlikle gördük
Grafikler oldukça standart. Daha iyi grafikleri Wii’de neredeyse Mario oyunlarında görüyoruz. O yüzden üzerinde durmaya pek gerek yok. Belli ki, Staff of the Kings, Wii’nin ruhunu henüz anlamamış yapımcıların elinden çıkmış. Geliştiriciler artık bir tuşa basılıp basitçe yapılabilecek hareketler için; Wii kontrolünü sağa sola, yukarı aşağı salla, çevir, hoplat, zıplat gibi saçma sapan hareketler yaptırmaktan kaçınmalılar. Oyun boyunca hikâyeye yoğunlaşmak yerine, ekranın bir köşesinde çıkan Wii kontrolü simgesine yoğunlaşıp, bu sefer kontrole ne hareket yaptıracağız diye bakmak zorunda kalıyoruz. Çok kısa süre belirip hemen kaybolan bu simge yüzünden, genelde kafamız karışıp Indy’nin ölümünü seyrediyoruz.Oyunun bazı bölümlerinde Lara Croft gibi oradan buraya zıplarken, bazen bir uçağı uçuruyor, bazen düşmanlara yumruklaşıyor, bazen de elimizde silah Resident Evil gibi rakiplerimizi avlıyoruz. Yapımda birçok oyun öğesi içeriğe konulmaya çalışılmış, ama hemen hemen hepsinde de ne yazık ki başarısız olunmuş.
Yapımcıların bu tarz oyunları zorlaştırmak için yaptıkları gereksiz eklentilerden birisi de, istenilen save yapılmamasıdır. Bu kendine güveni olmayan geliştiricilerin, zorluk seviyesini oynanabilirlikle ayarlayamadıklarında başvurdukları bir yol. Hal böyle olunca öldüğünüzde aynı yerleri tekrar tekrar geçmek zorunda kalırsınız. Staff of Kings’te de durum aynen böyle. Otomatik kaydedildiği noktalar çok akıllıca yerleştirilmediği için, birçok kişinin çoğu zaman saçını başını yolması içten bile değil. Bunun üzerine bir de ara videoları her seferinde seyretmek zorunda kalıyoruz ki, artık acemiliğin bu kadarı diyoruz. Bu devirde ara videoların atlanamadığı kaç oyun kaldı?
Staff of Kings’in aslında oldukça başarılı bir hikâyesi var, ama senaryo oyun içerisinde iyi kurgulanmadığı için, yapım bu konuda da başarısız kalıyor. Indy bu sefer 30’lu yıllarda Musa’nın Asası’nın peşinde Amerika, Nepal ve hatta İstanbul’a kadar geliyor. Tabii ki rakipleri ile beraber. Indy’nin karşısında Naziler var. Hikâyenin bir kısmının İstanbul’da geçmesi her ne kadar bizim için önemli bir etken olsa da, oyunu satın aldırmaya yeter mi bilemiyorum.
Yapımın tek artısı sürükleyici olması. Yaklaşık 6–7 saat içerisinde sona eren oyunda, neredeyse aksiyon hiç bitmiyor. Oraya atla, buraya atla, kamçı at, adam döv, vur vs… derken bir bakmışsınız sona gelmişsiniz. Bulmaca var mı? Yok. Hikâyeyi anladınız mı? Hayır, ama yine de bir kaç saat size keyif verebilir. İsterseniz yapımcıların co-op adı verdiği mod ile iki kişide oynamanız mümkün. Tabii ki piyasada Grand Slam Tennis, Virtua Tennis gibi iki kişi büyük keyifle oynanacak oyunlar varken, kim Staff of Kings’i iki kişi oynar bilmiyorum.
Biz Fate of the Atlantis’i alalım
Indiana Jones filmlerini, The Last Crusade ve Fate of the Atlantis oyunlarını benim gibi hala arşivlerinde bulunduranlar için Staff of Kings büyük bir hayal kırıklığı. Keşke karşımızda kaliteli bir yapım olsaydı da, en az 4-5 sayfalık bir Indiana Jones yazısı yazabilseydim diye düşünmeden edemiyorum. Sonuç olarak bu oyunu almanız için size tek sebep söyleyebilirim. O da içerisinde Fate of the Atlantis’i içeriyor olması. Wii ile eski bir dostu oynamak, Staff of Kings’i oynamaktan çok daha keyif verici.
