“Yazıya nasıl bir giriş yapabilirim?” diye kendi kendime düşünürken, bir
baktım giriş kısmı kendiliğinden akmaya başladı. Bir süredir, FPS, aksiyon,
strateji üçgeni arasında dolaşırken, elime macera türünde Chronicles of Mystery:
The Scorpio Ritual geçti (İsmi burada ikiye kesip, Chronicles of Mystery olarak
kısaltayım). Sonunda maceraya atılayım diyerek, gizemli ortamlara daldım.
İz peşinde
Sylvie Leroux adında bir karakteri kontrol ediyoruz. Sylvie’yı, bir gün arkeolog
amcası arıyor, “Malta’ya gel, harika bir tatil yapacağız” diyerek çağırıyor.
Malta’da deniz kenarındaki kasabaya tatil heyecanıyla giden Sylvie, ortalıkta ne
amcasını ne de amcasının önemli keşfini göremiyor, çünkü sırra kadem basmışlar.
Bundan sonra kontrolümüzde Sylvie ile birlikte ortalıktan kaybolan amcayı ve
keşfini aramaya koyuluyoruz. Ama hikaye burada bitmiyor, çünkü kayıpları ararken
işin içine Tapınak organizasyonları (Knights Hospitaller) filan giriyor. Kısaca
yapımda işlenen konu bundan ibaret.
“Amca, elma dersem çık armut dersem çıkma!”
Chronicles of Mystery, bilindik bir senaryo üstüne oturtulmasına karşın, yine
bilindik ve basit bulmacalarla karşımıza çıkan bir yapım. Point-click tarzındaki
oyun içinde genel olarak bulmacaların çözümü kolay ve pek kafa patlatmıyor.
Zaten kafa patlatmasına da pek zaman kalmıyor, verilen ipuçları çözüme ulaşmada
kılavuzluk sağlıyor. Çözüm yolları ise envanterimizdeki bir objeyi diğeri ile
birleştirmek gibi genel olarak bildiğimiz türden. Özellikle daha zor macera
oyunlarına aşina olanlar için Chronicles of Mystery kolay gelecektir.
Taşı toprağı altın İstanbul!
Oyun boyunca hep Malta’da değiliz. İşin en güzel yanı yapımın bir kısmında
İstanbul’a da uğruyoruz. Konu bir yerde Sylvie’yı memleketimize sürüklüyor.
Chronicles of Mystery’da “İstanbul Yedi Tepe” diyerek sokaklarını arşınlamak
güzel oluyor.
“Oyundaki tasarımlar genel olarak kaliteli yapılmış. Resimde Sylvie nerede? bulana büyük ödül var.”
İstanbul dışında şimdiye kadar pek fazla ilgimi çekemeyen oyunun iyi olduğu
kısımlardan bir diğeri grafikleri. Genel olarak hoş görselliği olan Chronicles
of Mystery, grafiklerde özellikle mekan tasarımlarında kaliteli iş çıkartıyor ve
vasatın üstünde seyrediyor. Baş karakter Sylvie üstünde biraz daha durulmuş
gibi, ama Sylvie’dan maceraperest Lara Croft gibi daha cüretkarlık beklemeyin,
hatta Anti-Lara bile diyebiliriz. Seslendirmeler ve sesler de genel olarak fena
sayılmaz, oyun için yeterli.
Yazı akıp, gitmiş. Hatta sonuna bile gelmişim. Kısaca sonuca bağlarsak,
Chronicles of Mystery: The Scorpio Ritual (İsmini bu sefer tam yazayım) macera
türünde az sayıda çıkan oyunlardan biri. Düşük bir sistem gereksinimi var. Eğer
türü seviyorsanız deneyebilirsiniz.
