Eski oyunculara biraz nostalji, yeni yetişenlere alışık olmadıkları bir oynanış, kısaca herkese özlediği bir şeyler veren bir yapım var karşımızda: God Hand. Aziz dostumuz Jean (bazı hareketleri nedeniyle Claude Van Damme diye devam edesim geliyor) macera peşinde o diyar senin bu diyar benim takılırken bir grup çapulcudan temiz bir sopa yer, bir de üstüne sağ kolunun kesilmesine engel olamaz. Onu böyle görüp haline acıyan Olivia, ki kendisi nesillerdir efsanevi silah God Hand’i korumakla görevli bir ailenin son ferdi oluyor, kendisine bir teklifte bulunur. Kesilen kolunun yerine God Hand’i (normal bir insan koluna benzeyen fakat sahibine inanılmaz güçler bahşeden kutsal bir silah) takmak karşılığında Jean, kavuştuğu muazzam gücü kötülük için değil, cehennem yaratıklarıyla savaşmak için kullanmayı kabul eder. Fakat sürekli bir şekilde demonlarla savaşınca ‘yeter, bıktım yahu’ diye triplere girmesi uzun sürmeyecektir. Yine de anlaşma anlaşmadır ve Olivia, Jean’ı iblislere karşı kullanabilmek için her şeyi deneyecektir. Bu sırada cehennemde büyük iblisler, kendi adamlarının birer ikişer telef olduğunu fark edip durumu araştırmak çeşitli ekipler yollarlar.
Konu kısaca (pek kısa olmadı ama) böyle. Jean adlı görüntü olarak Tekken serisinden Paul’e, yaptığı kickboks hareketleri ile Van Damme’a benzeyen, karizmatik olayım derken çoğunlukla şamar oğlanı olan bir arkadaşımız. Onu kontrol ederek karşımıza çıkan herkesi kadın erkek demeden sopalıyoruz. Amaç mı? Eğlenmek! Yazının başındaki eski oyunculara nostalji yaşatma olayı da tam olarak bu: God Hand fazlasıyla eski moda ‘ilerlemeli’ diye tabir edilen beat’em up oyunlarına benziyor; Final Fight (Haggar), Captain Commando gibi. Grafik ve oynanış biraz daha iyileştirilmiş belki de.
Tabii bir de mükemmel müzikler var. Oyun boyunca ilerlerken gerçekten harika parçaları fonda duyma şansınız var. Daha çok Vahşi Batı benzeri ortamlarda geçen God Hand’de Elvis Presley parçalarından orkestra müziklerine her zevke ve özellikle bulunduğunuz ortama uyan müzikler var. Konuşmalar ve yapılan espriler de absürt ve eğlenceyi tamamlıyor. Eşcinsel boss’lar, sürekli kuyumuzu kazmaya çalışan bir partner, fetiş kıyafetli kadınlar, abartılı dövüş ve kapma hareketleri, çıkarılan ilginç sesler ve başlı başına Jean, yapımcıların espri anlayışlarının gerçekten sağlam olduğunu gösteriyor. Birçok yapıma da (Power Rangers gibi) gönderme yapılmış.
Gelelim grafiklere, başta iyi olduklarını söyledik ama sorunlu oldukları da su götürmez bir gerçek. Kaplamalar hayli sorunlu. Bir duvara yaklaşıp kamerayı değiştirdiğinizde duvarın arkasını net bir şekilde görebiliyorsunuz (hayır insan bari karıncalı gösterir). Arka plan kalitesi PlayStation 2’ye göre iyi sayılabilecek durumda olsa da, günümüzün biraz gerisinde kalıyor. Bunun dışında ara videolar fena değil, bir Final Fantasy olmasa da amacına hizmet ediyor.
God Hand, daha önce de söylediğim gibi tamamen eğlenceye odaklı bir oyun. Yapmanız gereken tek şey önünüze gelen herkesi pataklamak. Tıpkı Cody’i seçip sokakları serserilerden arındırdığımız Final Fight gibi. Yine de geçen yılların ardından gelişmeler göze çarpıyor. örneğin karakter menüsünde, yaptığımız komboları ayarlayabildiğimiz bir alt menü daha bulunuyor. İlerledikçe topladığımız kartlar sayesinde öğrendiğimiz veya güçlendirdiğimiz vuruş tekniklerini buradan art arda sıralayıp oyun içinde kare tuşuna defalarca basarak kullanabiliyoruz. Bunun dışında God Reel isimli, R1 tuşuna basıp zamanı yavaşlatarak yapabildiğimiz süper hareketler mevcut. Bunları da bölüm aralarında sığınağımıza giderek satın alabiliyoruz. Üstelik sığınakta yapabileceklerimiz bununla sınırlı değil; yeteneklerimizi artırabileceğimiz şeyler satan bir dükkan, arena dövüşleri yapabileceğimiz mekân ve bir kumarhane bizi bekliyor. Kumarhanede pokerden 21’liye kadar birçok oyun mevcut ve kolay yoldan para kazanmak (veya kaybetmek) için ideal bir yer.
Arayüzde bir bar daha bulunuyor ki, bu dolduğunda süper hızımızı kullanarak Cüneyt Arkın misali aynı anda yetmiş çeşit hareketle saldırabiliyoruz. Bir de level atlama sistemi hayli değişik, dayak attıkça seviyemiz artarken, arka arkaya dayak yersek de seviyemiz düşüyor. Level 1, 2, 3 ve Lvl.Die seviyeleri mevcut. Son seviyeye gelip orada kalmayı başarabilirseniz, oyun daha da kolaylaşacaktır.
Eğlenceli ve rahat oynanışı, sağlam mizahı ve süper müzikleriyle God Hand, hatalarına rağmen oynamaya değer bir oyun. Karmaşık senaryolu ve binbir çeşit sistemi bulunan yapımlardan sıkılıp biraz daha kafa dinlendirici bir şeyler arıyorsanız da tam size göre.
