Yüzyıllar geçmiş teknoloji hayal gücünün ötesinde ilerlemiştir. Shaw-Fujikawa
Translight Engine’ın geliştirilmesinden sonra, UNSC artık evreni keşfetmeye
karar vermiştir. 200 yıl içerisinde 800 gezegen kolonileştirilir. Koloniler yapı
bakımından ikiye ayrılmıştır: İç ve dış. Dünyaya yakın olanlar iç kolonilerdir.
İnsan doğası sonunda devreye girer ve bir iç savaş çıkar. UNSC bunun üstüne,
isyancıları hapsetmek için SPARTAN II Projesi’ni yaratır. Bir çeşit süper modern
hapishanedir. Aradan sessiz 20 yıl geçer. Anlaşılmaz şekilde hapishane ile
bağlantı kesilir. Hapishanede mi isyan mı çıkmıştır, belli değildir. UNSC bunu
araştırmak için güçlerini yollar. Her şey açığa çıkar. Conevant adı verilen
tuhaf uzaylı ırkı bir katliama başlamıştır. Covenant, tanrıları Forerunner’ın
adına insanlığa savaş ilan eder. Kısa bir sürede hemen hemen tüm dış koloniler
yok edilmiştir. UNSC bir cevap vermek zorundadır. Cole Protocol adı verilen
silah yaratılır.
Ve…
Xbox’un yükselişini sağlayan oyunların başında gelir Halo. Pek çok oyun severe
göre gelmiş geçmiş en iyi aksiyon serisidir. Hele hele çoklu oyuncu modu ağızda
harika bir tat bırakır. Oyun o kadar çok tuttu ki; yakın zaman önce film
hakları, Universal Studio’larına 10 milyon dolar karşılığında satıldı. Sadece
fanları izlese bile bu parayı kat ve kat çıkartacağı muhtemel.
Halo’nun ilk 3 oyununda United Nations Space Command’ları yönettikten sonra
artık geçmişe dönüp olayları biraz kurcalamanın vakti gelmişti. Halo Wars, üç
oyundan önceki durumları ele alıyor. Theocratic Alliance of the Covenant ve
United Nations Space Command’ları kontrol edebilmek ayrı bir zevkli.
“Covenant’lar ile oynanabiliyor, fakat Covenant tarafı için ayrı bir senaryo bulunmuyor.”
Güzel bir sinematiğin ardından oyuna alışmak, ancak birkaç dakika alıyor.
Maceramız Harvest adı verilen bir koloni gezegeninde başlıyor. UNSC’nin Spirit
of Fire adı verilen savaş gemisinin komutanı John Forge yönetiminde maceraya
başlıyoruz. Temel olarak iki adet Tutorial oynuyor ve Covenant ile UNSC
arasındaki farkları çözüyoruz. Bunları anlamak fazla zamanınızı almayacaktır.
Birliklere kontrolümüz ise biraz kısıtlı. Onları seçip savaşa sokabiliyoruz, ama
farklı gruplar halinde atayamıyoruz. Strateji fanları için bu önemli bir
eksiklik.
Askeri güç
Savaşlar oldukça kolay. Yalnızca iki düğme kullanmanız yeterli. Askerlerinizi
düşmanın peşinden yollayın ve özel yeteneklerinizi kullanın. Hepsi bundan
ibaret. Askerlerimize Specific Rally noktaları atayabiliriz, ama yeni asker
yaratamıyoruz. Bu da bizi bir anda savaşın heyecanından uzaklaştırıyor.
“Yapım strateji sevenlerden çok Halo hayranlarına hitap ediyor.”
Kamera açıları da fazlasıyla sinir bozucu olabiliyor. Savaşın merkezinde en
gerekli noktalarla ilgilenmemiz gerekirken, kendimizi gökyüzüne bakar halde
buluveriyoruz.
Peki hep eksilerden mi bahsedeceğiz? Elbette hayır. Şimdi oyunun en zevkli
yerine geldik. Marines, Spartans, Warthogs ve Scorpion tanklarına liderlik
edebiliyoruz ki, bu başlı başına büyük bir keyif. Elbette Flamethrowers,
Mechlike Cyclopes, Cobras ve Wolverine üniteleri de emrinize amade.Bu birliklerin hepsi özellikle düşman askerlere karşı korkunç derecede etkililer.
Spartans için ayrı bir başlık açmalı. Sonuçta ortalama birimlerden güçlü
değiller. Karşı tarafın sistemlerine sızıp korsanlık yapmakta da ustalar.
Elimizde çok fazla birim olmayabilir, ama olan birimleri geliştirmek son derece
eğlenceli.
Covenant güçlerinin maşallah eksikleri yok, fazlaları var. Enerji kılıcı
kullanan Elite’ler, Brutes ve Hunters, UNSC kara birimlerine karşı panzehir
gibiler. Önlerinde taşıt bulunca parçalamak gibi zararlı bir huyları var. Dehşet
verici Battle Tank, güçlü Locust’lar ve doymak bilmez Scarabs’lar da
yönetebileceğiniz birimlerden… Ancak burada çok önemli bir eksiklik bulunuyor.
Covenant’ın tek başına oynayacağınız bir senaryosu yok. Yani harita seçeceksiniz
veya çoklu oyuncu seçeneğinden yararlanacaksınız. Bu Halo gibi bir isme sahip
oyuna yakışmamış. Eğer büyük bir ordu üzerinde hakimiyet kurmak istiyorsanız,
yapımın başından beri kaynakları çok iyi korumalı ve kullanmalısınız. Her üstte
belirli sayıda binaya sahipsiniz. Bu da sahip olduklarınızı kaybettiğiniz anda
geri alamayacaksınız demek. Gerek UNSC gerek Covenant’ların sistemi aynı. Lakin
savaş bir başlarsa, kaynakları fazla umursamayıp, savaşa odaklanıyorsunuz. Oyun
sistemi bunu pratik biçimde sağlıyor. Senaryo modunda her şey biraz daha zor.
Elinizde daha az kaynak var, gelişmeniz zor, sahip olduklarınızı korumak daha da
zor… Kaynaklar az olsa bile strateji uzmanları bu görevleri başarmakta hiç
zorlamayacak.
“Grafik efektleri ise muhteşem olmasa da, etkileyici. Üssünüz paramparça olunca dediğimi daha iyi anlayacağınıza eminim.”
Birlikten kuvvet doğar
Halo Wars’un güzel yönlerinden biri de; arkadaşınızla güçlerinizi yarı yarıya
paylaşıp senaryoyu birlikte oynama imkanınız. Yapımın senaryo modunda, aynı Halo
3’teki gibi gizli nesneleri bulup çıkarabiliyorsanız. Bunlar kuru kafaya benzer
nesneler. Eğer hepsini ortaya çıkartırsanız ek görevler, ek yetenekler, hatta ek
üniteler kazanabiliyorsunuz. X360 oyun sistemi aynı anda 6 oyuncuya kadar destek
veriyor. Oynayabileceğiniz fazla harita olmaması ve ırk sayısının azlığı önemli
bir dezavantaj.
Gerek senaryo seçeneği, gerekse çoklu oyuncu seçeneği olsun, liderleriniz özel
yeteneklere sahipler. UNCS’li Cutter manyetik bir silah kullanıyor, John
Forge’un değdiği yeri yakan özel bombaları var ve Anders şaha kalktığında
düşmanları korkudan felç edebiliyor. Convent tarafını incelemek gerekirse; Brute
Chieftain, Votex hasarı veren dehşet verici güç atakları yapabilir, Arbiter ise
öfke ataklarıyla rakibi neye uğradığını şaşırtabilir.
“Her iki taraf arasında büyük çatışmalar yaşanıyor.”
Halo Wars’un ara demolarına ise açıkça bayıldım. Öyle yerlerde, öyle şekillerde
ortaya çıkıyorlar ve insanı şoke ediyorlar. Grafik efektleri ise muhteşem olmasa
da, etkileyici. Üssünüz paramparça olunca dediğimi daha iyi anlayacağınıza
eminim.
Halo serisinin olmazsa olmazı vardır, bu da muhteşem müzikleridir. Orkestra
türündeki müzikleri kanınızı kaynatıyor, bazen de ruhunuzu arındırıyor. Çok
özenli bir çalışma yapılmış. Seslendirmeler de oldukça profesyonel.
Halo Wars iyi bir oyun, ama asla bir dönüm noktası değil. Senaryo modu özellikle
usta oyuncular için çok kısa sürüyor, aksiyon oyunlarında yaratılan ortama da
pek yaklaşılamıyor. Çoklu oyuncuya sarılayım diyorsanız, ama bir bakmışsınız iki
ırk arasında sıkışıvermişsiniz. Yapım strateji sevenlerden çok Halo hayranlarına
hitap ediyor ve bu hayranların sayısı küçümsenemez. Eğlenmeme rağmen hayal
kırıklığına uğradığımı itiraf etmezsem haksızlık etmiş olurum.
