Düsünce olarak güzel ama yeterli mi?
Öncelikle Impossible Creatures çok yaratıcı ve güzel bir düşüncenin ürünü. Birbirinden farklı onlarca hayvanın DNA larını alıp bu hayvanların çeşitli organlarını birleştirmek oldukça zevkli. Ayrıca bu birleştirme işleminden sonra ortaya çıkan yaratığı görmek daha da güzel bir duygu veriyor insana. Ordunuzda uçan bir balina veya kartal kafalı bir panterin olduğunu ve bu yaratığın sizin yaratıcılığınızdan çıktığını düşünsenize. Gerçekten çok hoş. Oyunda birbirine kombine edilmeyi bekleyen tam 51 hayvan var. ( Çok enteresan yaratıkların meydana çıktığını söyleyebilirim.) Sıkı RTS oynayanlara daha çok yarayacak bir özellikte her hayvanın özellikleri birleştirme sonunda ortaya çıkan hayvana yansıyor. Örneğin cita ile fili birleştirirken cita’nın ayaklarını kullanarak yaratığınız hızlı olmasını sağlayabilirsiniz ama bunu yaparken filin ayakalarını kullanmadığınız için diğer bazı özelliklerden fedakarlık etmek zorunda kalacaksınız. Böylece zekice düşünerek, dengeli ve stratejinize göre en uygun hayvanı yaratmaya çalışabiliyorsunuz. Oyuna single player champaign oynayarak başladığınızda hayvanların hepsi elinizin altında olmuyor tabiki. Etrafta dolaşan hayvanları tüfekle vurarak DNA larını alıyorsunuz ve DNA sını aldığınız hayvanı diğer hayvanlarla birleştirebiliyorsunuz. Multiplayerda ise bütün hayvanlar açık. Tabi bu tarz oyunlar bence ilk önce CAMPAIGN olarak bitirilmeli. Çünkü her ünite ve yapıyla konuya bağlı olarak ve düzenli bir şekilde karşılaşmak daha atmosferik oluyor ( Atmosferik ilginç bir kelime oldu ama en uygunu. ) Tabi bu, oyunun kalitesinede bağlı. Yani oyun size o havayı yansıtarak herşeyi düzenli ve oturaklı bir şekilde sunabilmeli. Her oyun bunu yapamayabilir.
Grafikler oldukça başarılı. En yakın zoom seviyesinde bile grafiklerde bozulma olmuyor. Çizimler çok hoş ve sevimli. Konusu itibariyle biraz ürkütücü ve gerilimli bir atmosfer bekliyenler yanılıyor. Bunda da en büyük etken grafikler. Ama atmosferi daha sevimli sunan bir başka özellikte ses ve müzikler. Daha oyunun ana menüsündeki müzik bile bunu yansıtıyor. Ana menüdeki müziği ilk duyduğumda kendimi Sim serisinden bir oyun oynuyormuş gibi hissettim. Müzik ve sesler bu yüzden grafiklerle paralel sevimlilikte gidiyor.
Oyunun hep güzel yönlerinden bahsettim, gelelim bence eksi olan yönlerine. Öncelikle oyunun hikayesi oldukça basit. Basit dememdeki neden ; oyunu yapmadan önce insanlara tarz olarak böyle bir oyunumuz var, hayvanların DNA ları alınıp bunlar birbiriyle karıştırılarak değişik türler yaratılıyor ama buna uygun bir senaryo yazamadık sizce hikaye nasıl olmalı dense bence hemen her insanın aklına ilk olarak böyle bir konu gelir. Birileri hayvanların DNA larıyla oynayarak değişik yaratıklar yaratıyor ve kötü amcalar bunları kendi amaçları için kullanmaya çalışıyor. Bu bence çok basit bir konu. Tabi konu bu kadarda basit değil ama en azında temel düşünce bu. Bu temel düşünceye bağlı olarak eklemeler yapılmış. Ama genede hafif kalmış diyebilirim.Şimdi sorulacak ” sence hikaye nasıl olmalı ” diye. İşte orada biraz düşünmek lazım. Eminim biraz düşünerek daha sağlam bir senaryoya oturtulabilirdi bu oyun. Çünkü oyunun tarzı buna çok elverişli. Bide oyun sanki baya bi kolay olmuş. Yani rakibinizin yapay zekası o kadar kuvvetli değil. Tabi bide computer’in hangi hayvanları nasıl birleştirdiğine bakmalı. Sizin ordunuza karşı güzel bir denge mi kuruyor yoksa rastgele elimde ne varsa birleştiririm gibi bir düşüncesimi var. Açıkçası buna pek dikkat etmedim ama aslında oldukça önemli bir konu.
Son olarak bence oyun RTS çılgınlarına veya çok detaycı olanlara göre bazı yönleriyle hafif kalabilir. Ama bu oyun alıp oynanacak ve zaman harcanacak bir oyun. Bence herkesi bir nebzede olsa tatmin edecektir. Teknolojik yönleriyle kaliteli olduğu kesin ama dediğim gibi bazı noktalar benim canımı sıktı. Buna rağmen Impossible Creatures çok zevkli bir oyun.
