Oyun oynamak bambaşka bir şeydir, oynarken kendinizi dış dünyadan
soyutlarsınız, tüm dertlerinizden yağmurun kaldırımları temizlediği gibi
sıyrılırsınız. Ne matematik sınavından aldığınız düşük not, ne de kız
arkadaşınızla yaptınız tartışma kalmıştır aklınızda, sadece ama sadece oyunda
yönettiğiniz karaktere yoğunlaşırsınız, adeta o olmaya çalışırsınız.
Her oyun kendi içinde farklı bir dünya barındırır, hele bir de kendinizi o
dünyanın içine bıraktınız mı, size dışardan bakanların hiçbir zaman
hissedemeyeceği duygulara kapılırsınız.
Bu yüzden oyun oynamıyor muyuz zaten, kendimizi başka dünyalarda başkalarının
yerine koyabilmek için. Kimi zaman ailesinin intikamını almaya çalışan bir
polis, kimi zaman suçlularla mücadele eden S.W.A.T. üyesi, kimi zaman da orta
çağda bir hırsız oluyoruz. Kimi zaman bir iyilik meleğine, kimi zaman da bir
ölüm makinesine dönüşüyoruz. Bunlar birçoğumuzun gerçek hayatta yapamayacağı
şeyler. O yüzden biz de bunları oyunlarda yapmak istiyoruz. Ancak bunu anlamak
yerine bize çocuk muamelesi yapanlar da var.
Bırakın etrafınızdakiler size çocuk muamelesi yapsın, “eşek kadar adam oldun,
hala oyun oynuyorsun” desin. Bırakın desinler, onlardan sizi anlamalarını da
beklemeyin, çünkü anlayamazlar, öyle bir yetiye sahip olsalar, yaptığınızın
çocukça değil de ne kadar olgun bir davranış olduğunu anlarlar ve can yakan
eleştiri oklarını size doğrultmazlar. Oyun oynamak bilinmeyen bir dünyaya açılan
bir kapı gibidir. Siz korkusuzca bu dünyaya adım atabiliyorsanız, onlar atamayıp
da buna çocukluk diyorlarsa, anlamadan dinlemeden yorum yapıyorlarsa, bırakın
öyle olsun. Eğer çocukluk buysa ben çocuk olmaya razıyım, hem çocuk olmanın
neresi kötü ki, keşke herkes bir çocuk gibi saf ve zararsız olabilse. Ancak
onların anlamadığı bir şey daha var, bir insanın içinde ki çocuk ölürse, o insan
da ölmüş demektir. Biz içimizdeki çocuğu hala yaşatabiliyorsak, oyun oynamamızın
sebebi de budur.
Oyun oynarken eğleniyoruz, öğreniyoruz ve daha sayamayacağım bir sürü şey.
Onlara göre oyun oynamak gereksiz bir şey, oyun oynamayıp ta onlar gibi, T.V.
lerde yayınlanan magazin ve gelin kaynana programlarını izlesek ya da oyunlara
verdiğimiz parayı, sigaraya versek bu kadar eleştirilmeyiz. Sizi eleştirenler
anneniz, babanız, arkadaşınız ya da çevrenizden sevdiğiniz birisi olabilir.
Aslında onların tek istediği sizin iyiliğiniz, ama biz kötü bir şey yapmıyoruz
ki, en azından oyun oynarken…
Dediğim gibi siz başkalarının ne dediğine bakmayın, içinizden geldiği gibi
davranın. Çocuk olun, oyun oynayın, büyük olup da onlar gibi mükemmel şeyler
yapmayın, mükemmel mi? Onlara göre kendileri çok mükemmeller ya! Çevrelerindeki
herkesi anlamadan dinlemeden yargılama hakkına sahipler ya, işte siz öyle
olmayın. İnadına oyun oynayın!
