Taktiksel savaş oyunlarının babası sayılan Novalogic, Delta Force oyununu piyasaya çıkardığında, hem tek kişilik, hem de çoklu oyuncu modunu da destekleyen bir oyun olarak sunmuştu oyun severlere. Aynı döneme denk gelmesi Novalogic için bir şanssızlık olmuş olsa da, Half Life’ın Counter Strike isimli modu tüm dünyayı pençeleri ile sarana kadar piyasanın en iyi taktiksel savaş oyunu olarak görülen Delta Force; Counter Strike’tan sonra dahi hâlâ kendine has oyuncu kitlesini korumayı başarmıştı. Savaş meydanını en iyi yansıtan oyun olarak kabul edilen Delta Force’un hükümdarlığı, EA’in ünlü oyunu Battlefield 1942 çıkana kadar sürdü. Ne zaman ki BattleField çıktı, tüm oyun dünyasını peşinden koşturur hale geldi. Şu anda oyun piyasasının en iyi taktiksel savaş oyunu olarak görülen Battlefield ardı ardına çıkan yamalarla, oturmuş online sistemi ile uzun süre rakipsiz kaldı. Nihayet işin ehli olarak görülen Novalogic, Battlefield ile başa güreşecek bir oyun çıkartmayı başardı. Ancak bunda ne kadar başarılı oldu. Hep birlikte göreceğiz.
Ne var? Ne yok?
Joint Operations, tıpkı Counter Strike gibi sadece online ve Lan üzerinden çoklu oyuncu için üretilmiş taktiksel savaş oyunu. Traning bölümü haricinde tek başınıza oynayabileceğiniz, bilgisayarın yönettiği botlarla dolu bir savaş alanı maalesef beklemeyin. Bu önemli uyarıyı yaptıktan sonra online ya da Lan ile oynayacak olanlar için oyunu anlatmaya devam edelim.
Joint Operations, yazının başında da karşılaştırdığım BattleField 1942 oyununa fazlasıyla benzer yapıda olmasına karşın, aynı anda artıları ve eksileri barındıran bir oyun. Kısaca Battlefield’in daha geniş haritalara ve daha modern silahlara sahip olan bir versiyonu gibi görmek de mümkün. Endonezya’da geçen ve birbirinden farklı onlarca haritalara sahip oyun, bol silah çeşitliliğinin yanı sıra tıpkı Battlefield’da olduğu gibi kara, hava ve deniz taşıtlarını da kullanmaya izin veriyor. Oyunu en şaşırtıcı kılan özellik ise; server’ın elvermesi halinde 150 kişiye kadar oyuncunun aynı harita üzerinde bulunabilmesi. Beta çalışmaları sırasında 250 olan bu sayı 150’ye düşürülmüş olsa da, halen o kadar oyuncuyu kaldıracak bir server olmadığı da bir gerçek. Ancak teknik olarak, oyunun bu kadar büyük bir orduya ev sahipliği yapabilecek güce sahip olması önemli bir özellik. Bir diğer unsur ise haritaların çeşitliliği ve devasa sayılabilecek boyutları. Kimi haritalar o kadar büyük ki eminim 100 kişi dahi olsa birbirlerini göremeyen askerlerin olması muhtemel. 50 kilometreye varan harita genişliğinin yanı sıra, irili ufaklı adalara, değişik ağaçlardan oluşmuş ormanlara, tepelerde kurulmuş askeri üstlere ve sığınaklara sahip savaş alanları çok büyük bir çeşitlilik sağlıyor oyunculara.
Oyun başında, pek çok ülkeyi ve pek çok uzmanlık alanını içeren seçenekleri olan, karakter yaratma ekranı ile karşılaşıyorsunuz. Daha sonra seçtiğiniz ülkeye ve ırka göre farklılık gösteren silah seçimine sıra geliyor. Joint Operations’ın silah konusunda hiç kimseyi hayal kırıklığına uğramayacağı kesin. Hafif ya da ağır, yakın ya da uzak mesafeli hemen her silahı bulabileceğiniz gibi; her silah için pek çok mermi seçeneğine de sahip olabiliyorsunuz. Menzilleri ve hasar yapıları farklılık gösteren mermiler, savaş meydanında epey farklılık yaratabiliyor.
Takım çalışması had safhada…
“Tek kişilik ordu” askerlerinin bulunmadığı bir oyun Joint Operations. Öyle ki; üzerimize alacağımız silahları, hatta mermileri dahi çok dikkatli seçmeliyiz. Her asker, ırkına ve uzmanlık alanına göre değişiklik gösteren silah taşıma gücüne sahip. Savaş esnasında sağda solda cephane bulunmayacağından, başarılı olabilmek için hem iyi bir taktik hem de başarılı bir takım çalışması uygulamak gerekiyor. Oyunda takım kurmanın özellikle de dengeli bir takım kurmanın önemi çok büyük. Her takımda olması gerekenler belli elbette; en az bir sniper (keskin nişancı), yine en az bir medic (doktor), iki üç adet otomatik silahları olan piyade ve yine en az bir adet ağır silahları ve patlayıcıları olan bir asker. Herkesin kendi oyun yapısına ve taktik düşüncesine göre değişecek olan bu sistemin en doğrusunu bulmak için mümkün olduğunca çok alıştırma yapmak gerek.
Takımların yerleşme düzenleri genelde birbirlerinin aynısı oluyor. Sniper kendine uygun bir yer seçip avını beklerken, ağır makineli olan oyuncu da çimlerin arasına yatıp piyadeleri kolluyor, piyadeler ise gidecekleri yere mümkün olduğunca görünmeden ilerlemeye, ağaçları ve kendilerine siper olacak her şeyi kullanmaya çalışıyorlar. Takım halinde hareket etmek, araçları akıllıca kullanmaktan geçiyor. Genelde sekiz kişinin binebileceği kamyonlar kullanılırken, şoför koltuğunda oturan oyuncu hariç herkes kendisine sunulan görüş açısı içerisinde ateş edebiliyor. Aracı kullananın ise sadece yola konsantre olması gerekirken, araçların yavaş, orta ve hızlı olmak üzere üç vitese sahip olması ilginç bir ayrıntı. Özellikle hava araçlarının sahip olduğu ağır makineli silahların büyük üstünlük sağladığı oyunda, pilotun oldukça dikkat etmesi gerekiyor. Çünkü hafif hasar alan helikopter bile bir an evvel terk edilmesi gereken bir araca dönüşebiliyor. İnce bir ayrıntı ise; elinde hiç roketatar kalmayan bir takım, sniper’ını kullanarak araçları kullanan şoföre ya da pilota başarılı bir atış yapması halinde, tüm takımı bir an da yok edebiliyor.
Artılar olduğu kadar eksilerde var…
Devasa boyuttaki haritalarına ve bol obje dolu mekanlarına rağmen oyunun grafikleri gayet başarılı. Dokulara çok detay eklenmiş ancak yüksek sistem ihtiyaçlarını da beraberinde getirmiş. Genelde ormanlardan ve çimlik arazilerden oluşan haritalar başarıyla üretilmiş. Görev çeşitliliğini sağlamak için zekice ayrıntılar eklenen haritalarda irili ufaklı binalar, çadırlar ve köprüler zenginlik katıyor. Grafiklerin en güzel yanı ise gece gündüz ayrımının olması. Aynı haritayı gece oynamak ile gündüz oynamak büyük farklar yaratabiliyor. Gece görünüşü, gündüz görüşünün mavi hali olsa ve ay ışığı etrafı yeterince aydınlatıyor olsa da, geceleyin çimlerin arasına uzanmış bir askeri fark etmek oldukça güç oluyor. Gündüz ise daha farklı avantaj ve dezavantajlar oluşuyor. Mesela güneş ışığının göz kamaştırırcasına parlak olmasını kimi zaman lehinize kullanabiliyorsunuz. Helikopterler güneşin göz kamaştırıcılığını iyi kullanabilirlerse görünmez olabiliyorlar. Seslendirmelerin başarılı olduğunu söylemek mümkün, her ülkenin askeri İngilizce konuşmasına rağmen kendi ülkesinin aksanı ile konuşuyor. Araç ve silah seslendirmeleri ise ortanın üzerinde diyebiliriz. Bazı silahların sesi beni tatmin etmedi desek daha iyi olur.
Artılar olduğu kadar eksilerde var dedik. Gelelim oyunun eksilerine. İlk olarak oyunda çok sık ve çok ani ölmeye alışmanız gerekiyor. Delta Force’tan hatırlarsak karakterimiz tek kurşunda ölüyordu. Burada da tek kurşun olmasa bile en fazla iki kurşunda ölmek mümkün. Özellikle takım arkadaşlarımızı helikopterle taşırken gelecek başarılı bir atışla tek seferde ölmek gerçekçi olsa da bir oyun için belli bir noktadan sonra sıkıcı olabiliyor. Bazen her taraftan gelen silah seslerine kurşun vınlamalarına şahit oluyorsunuz kurşunun nereden geldiğini anlamaya çalışana kadar ölüveriyorsunuz.
Oyunun özellikle araç kullanılan kısmında epeyce bug olduğunu söylemek gerek. Araçlara binerken, araçlardan inerken garip pozisyonlarla karşılaşacağımız gibi kamyonun arkasındaki askerlerin ördek gibi avlanması da ayrı bir hata. Ciddi lag problemine ve aniden masaüstüne dönüşlere hazır olmamız gerektiğini de unutmayalım. Tabi bu masaüstüne dönüşlerin çoğu, fazla oyuncunun bulunduğu serverlarda gerçekleşiyor. Lan sistemi ile oynarken çok daha az sorunla karşılaşılıyor olsa da yapımcılar acilen bir patch yapımına giriştiler. Özellikle “Novaworld Online” kısmındaki ciddi hatalar üzerinde yoğunlaşacaklar gibi duruyor.
Sonuç olarak, Battlefield 1942 oyununa en ciddi rakip olarak gözüken Joint Operation, yayınlanacak patchlerle hatalarından kurtulmayı başarabilirse, hayran kitlesini arttırabilir, taktiksel savaş oyunları arasında oldukça iyi bir yer bulabilir. Özellikle maksimum oyuncu kapasitesi ise gönülleri fetheden oyun, şu anki haliyle Battlefield’ı alt edecek gibi görünmüyor. Sonucu zaman gösterecek.
