Şangay’ın hareket dolu sokaklarında, gecenin karanlığında bir araç yanaşır en yakın kaldırıma. Ne için geldiği olmayan, tipi hiç de güven vermeyen birisi iner arabadan. Onu karşılayan arkadaşı ise, daha bir psikopat görünümlüdür. Şangay’da bir İngiliz, Mr. Glazer bir görev için çağırmıştır kendilerini. Belayı en çok seven bu iki adam da hayır dememiştir kendilerine. Hareketli ve renkli bir yaşamın yanında, karanlık ve pislik dolu arka sokaklarda bambaşka bir dünya vardır Şangay’da. Sorgusuz sualsiz, gelir gelmez çatışmaya başlarlar. Ancak, daha sonra başlarına geleceklerden kendilerinin bile haberi olmayacaktır. Kanlı günler çok yakındadır artık.
Şangay’a ektim soğan
İlk oyunumuz Kane & Lynch: Dead Men, aksiyon içeren bir oynanışa rağmen, bulundurduğu hatalar ve tekdüze oynanışından dolayı çok puan kaybediyordu. Bol bol düşmanla kapışmak ilk başlarda çok zevkli olmasına rağmen, aynı şeyi sürekli yaptığınızdan dolayı, bir süre sonra yavan bir hal alıyordu. Yine de vakit geçirmelik olarak oynanılabilir bir yapımdı. İkincisi duyurulduktan sonra, yapımcıların birçok hatadan ders çıkaracaklarını ve teknoloji gücünü de arkalarına alarak daha sağlam bir yapımla karşımıza çıkmalarını bekledik. Kane & Lynch 2’den bu anlamda umutluyduk ve karakterlerinin de karizmalarına güveniyorduk. Oynadıktan sonra şunu gördük ki, değişen pek fazla bir şey olmamış ve üstelik diğer oyunlar ilerlerken, Kane & Lynch’in yerinde sayması bizde daha olumsuz bir etki bıraktı.
Yapım, 3. şahıs kamerasından, omuz hizasına yakın bir noktadan oynanıyor. Bu sefer ana karakter olarak tek kişilik oyunlarda Lynch’i kontrol ediyoruz. Tüm bölümler, tek kişiliğin yanında, co-operative olarak da oynanıyor ve böyle olunca diğer oyuncu Kane’i kontrol etme şansına sahip oluyor. Çin’in büyük şehirlerinden Şangay’da, çeşitli bölgelerde kapışıyor ve hayatta kalmaya çalışıyoruz. Görevler genelde ilerle, siper al ve öldür mantığıyla işliyor. Bir bölüm içerisinde bize, bir yeri yok etme ya da birisini korumak gibi klasikleşmiş görevler veriliyor. Bu görevleri yerine getirmenin en basit formülü, az evvel de dediğimiz gibi; ilerle, siper al ve öldür. Zaten yanımızda sürekli bize yardım eden bir Kane faktörü de var. Kendisi tek kişilik oyunlarda kesinlikle ölmezken, co-operative’de kurşunların hedefi olabiliyor.
Kane & Lynch 2’de özellikle grafiklerden iyi bir performans bekliyorduk. Aslında, ilk bakışta çevredeki öğeler ve şehir sokakları fena hazırlanmamış. Ana karakterlerimizin modellemeleri de su kaldırır cinsten. Söz ne zaman ki karşımızdaki karakterlere geliyor, o zaman işin rengi değişiyor. Diğer karakterlerin modellemeleri ve animasyonları hiç de iyi değil. Hatta, komik durumlara düştükleri zamanlar da oluyor. Ufacık yerlere takılıp kalmalar, komik ölme animasyonları ve hareketler, trajikomik görüntüler oluşturuyorlar.
Asıl görselliğe geldiğimizde ise, fena düşünülmemiş olan ayrıntıların
çok fazla abartıldığını ve bunun bir yerden sonra zarar verdiğini
görüyoruz. Hareketli olduğumuz, hızlı koştuğumuz zamanlarda, aktüel
kamera çok fazla sallanıyor. Güzel bir düşünce olmasına rağmen, o kadar
fazla sallanıyor ki, gözümüzü rahatsız ediyor ve bir süre nişan almamızı
bile zor hale getiriyor.
Vurulduğumuzda ya da patlama efektleri olduğunda, ekranın bulanıklaşması ya da kan izlerine bürünmesi de güzel düşünülmüş olmasına rağmen, o bulanıklaştırma efekti o kadar yoğun kullanılmış ki, resmen göze zarar veriyor. Hal böyle olunca, keşke bu özelliği kullanmasalardı demeden edemiyor insan.
Yerinde say, marş
Yanımızda iki silah taşıyabiliyoruz ve yol üzerinde düşmanlardan düşenlerden istediklerimizle değiştirebiliyoruz. Çeşitli tabancalar, makineli ve pompalı tüfekleri kullanabiliyoruz. Düşmanlar üzerine, patlayıcılar atıp bunlara ateş ettiğimiz zaman toplu katliam yaratabiliyoruz. Ancak kapışmalarda canımızı sıkan bir nokta daha oldu. Düşmanlar nedense çok zor ölüyorlar ve bu mantıksız bir şekilde oluyor. Adamı vurduğunuzdan eminsiniz ve neredeyse şarjörün yarısını göğsüne boşaltıyorsunuz, buna rağmen dimdik duruyor ve biraz daha devam ederseniz, ancak ölüyor. Bu sıkıntıya çok sık rastladık. Düşmanların içerisinde bu durumu abartanlar da oldu; bazısını başından birkaç mermiyle vurmamıza rağmen karşımızda dimdik duranlar oldu.
Aslında bölüm içlerinde her an bir aksiyon sahnesiyle karşılaşmanız mümkün. Bir yerde giderken, aniden bir yerin patlaması ya da üzerinize yanan bir kamyonun gelmesi gibi şeylerle karşılaşabilirsiniz. Bu sahneden sonra gelişmekte olan süreçte oynanıştaki problemler ortaya çıkıyor, bu yüzden de bu sağlam aksiyon sahnesinin bir değeri kalmıyor. Kane ve Lynch’in dışında bazı bölümlerde bize yardım eden başka adamlar da oluyor, ancak aslında yardımcı olmuyorlar. Ne kadar ateş ederlerse etsinler, yine iş sizin başınıza düşüyor. Aşırı derecede vurulduğunuz zaman ekranda kan izleri oluyor ve yere düşüyorsunuz. Bu sırada hemen bir sipere geçtiğinizde kaldığınız yerden devam edebiliyorsunuz. Yerde darbe almaya devam ederseniz ölüyor ve bir önceki kayıt noktasına dönüyorsunuz.
Çoklu oyuncu seçeneklerinin daha çok eğlence sunduğunu söyleyebiliriz. İlk oyundan da bildiğimiz Fragile Alliance bölümü, 2 yeni mod ile birlikte geliyor. Bunlar; Undercover Cop ile Cops & Robbers. Undercover Cop modunda rastgele seçilmiş bir oyuncu, karşı takımın kaçmasını engellemeye çalışıyor. Cops & Robbers da tipik bir hırsız polis oyunu. Hırsızlar soygun yapıp kaçmaya çalışırken; polisler de onların peşine düşüyorlar. Her kapışma sonucunda kazanılan paralarla yeni silahlar da alınabiliyor. Bu multiplayer modlar; Kane & Lynch 2’yi biraz daha tahammül edilebilir kılıyorlar. Ayrıca, tek kişilik oyun modu olarak bir de Arcade eklenmiş. Burada da değişik bölümlerde hayatta kalmaya çalışarak daha fazla para kazanmaya çalışıyoruz.
Evinizde otursaydınız
Kane & Lynch 2: Dog Days; yarattığı değişik karakterlerin aksine, çok basit ve yenilik getirmeyen bir aksiyon olarak kalmış. İlk yapımın üstüne de pek bir şey kattığını söyleyemiyoruz. Multiplayer kısmı daha çok puan hak ediyor ancak genel oynanış, başında uzun süre geçirebileceğimiz türden değil. Eğer ilerle, siper al, öldür, kafayı bir şeye takma mantığı size yeterli geliyorsa, oynamanızda bir sakınca yok.
