Bazı oyun serileri ne kadar zaman geçerse geçsin asla eskimezler. işte o oyunlardan gelecek en küçük bir haber bile değerli olur.
Tüm zamanların en ünlü oyun kahramanlarından biridir Lara Croft. Bugüne kadar sayısız oyun, sayısız Lara modellemesi gördük. Olayın özüyse hiçbir zaman değişmedi. Havalı, seksi başkahramanımız hazine peşinde dünyayı dolaştı, bizleri de ardında sürükledi.
Geçtiğimiz yıla kadar…
Yeni Lara Croft’u beğenenler arasındayım. Her şeyi başına ‘gerçekten’ gitmek heyecan verici bir deneyim. Devam oyunu da duyurulan yeni Tomb Raider’ın gerçekçi ve şaşılacak kadar dramatik hikayesi belki de gerekliydi. Ben bir noktada Lara’nın görmeye alıştığımız ‘o oyun karakterine’ dönüşeceğine inanıyorum ve Crystal Dynamics’in izlediği karakter gelişimi modu heyecan verici.
Tomb Raider’ın yıllardır en büyük eksiği olan, karakter gelişimini seriye kazandırdığı için Crystal Dynamics’e ne kadar teşekkür etsek az. Bir de şu bulmacaları yok etmeseler iyiydi…
Ne? O bulmacalar spin-off’ta mı işleniyor? Lara Croft and the Guardian of Light’ın devamı mı geldi?
– Beni PlayStation 4 ve Lara Croft ile yalnız bırakın.
Indiana Jones ruhu bitmez bitmeyecek
Tomb Raider’ın özü hep bu değil miydi aslında. Reboot- Tomb Raider’da bu hissi ne kadar yakalayabildiniz bilmiyorum ama benim eksik hissettiğim bölüm kesinlikle oydu. Aslına bakarsanız, Uncharted’ı bile sırf o yüzden oynuyorum. Yazının başında belirttiğim gibi, Lara’nın hikayesi daha asıl noktasına gelmedi, henüz hazine avcısı filan değil.
Ama burada öyle… Üstelik tek değil. Üstelik yanında ikisi en efsanesinden 3 dostu var.
Oyunun isminden de anlaşılacağı gibi bu sefer Mısır’da, yani benim en sevdiğim mitolojik zamanın kalbindeyiz. Üzerine Osiris, Horus, Isis gibi çocukluğumu ve gençliğimi tüketen karakterler eklenince elde değil üzülüyorum.
Evet, üzülüyorum ama bu çok kişisel bir durum. Mısır mitolojisinin artık God of War’da olduğu gibi ihtişamlı bir hikaye ve oyuna ihtiyacı var. Lara Croft and the Temple of Osiris hikayesine önem veren bir oyun değil, daha doğrusu yapısı buna müsaade etmiyor.
Konu tamamen orijin mitten alınmış durumda. Seth dünyayı yok etmek istemektedir. Osiris’in karısı (İsis) ve oğlu (Horus) bunu engellemek için Lara ile Carter’a katılırlar. Sakın Tomb Raider ile karıştırıp sinematik bir anlatım beklemeyin, dediğim gibi Temple of Osiris, Guardian of Light’ın devamı niteliğinde bir oyun.
Lara Croft and the Temple of Osiris, arcade aksiyona ve ölümcül tuzaklarla dolu bir bulmacalara odaklanan bir yapım olmuş. Böylesi çok iyi çünkü özünde co-op geliştirilen bir yapımın tadı oynanışın eğlencesiyle çıkacaktır.
Oyunu açan kişi Lara Croft rolüyle başlarken, diğer oyuncular Carter, İsis ve Horus’u oynayabiliyorlar. Aslında sorunlar da tam burada başlıyor. Oyunun en güçlü olması gereken yerde sıkıntılar yaşamaya başlıyorsunuz.
Kuş bakışı kamera gayet iyi çalışsa da özellikle akrobatik hareketler sırasında (platformlar arası zıplayış gibisinden) sabit kalıp sorun çıkartabiliyor. Ekranda dört kişi olduğundaysa olaylar iyice karışabiliyor. Kim ne yapıyor, nereye ateş ediyor anlayamıyorsunuz.
Aksiyon ilk oyundan daha farklı değil ama Temple of Osiris, kaliteli ve ekip işi gerektiren bulmacalarıyla ön plana çıkmayı başarıyor. Eh, bulmacalar kaliteli olunca oyundan aldığınız tatmin hissi de aynı oranda artmış oluyor.
Oyunun ilginç düşünülmüş bir fikriyse yağmalama sistemi. Topladığınız gemlerle bahse giriyor ve sandıktaki eşyalar için kapışıyorsunuz. Sorun şu: Ne gerek vardı? yağmalama sistemi gerçekten çok detaylı düşünülmüş ama en basitinden Lara’nın geliştirilecek birçok yeteneği gerekli bile değil.
Aksiyon/Rol Yapma detayları eklenmiş ama kesinlikle çok detaylı bir sistem beklemeyin.Lara Croft and the Temple of Osiris iyi bir oyun. Grafikleri çok çok mükemmel değil ama yeterli, seslendirmeler, müzikler de ortalamanın üzerinde. Oynanış , kamera problemlerine rağmen sizi oyunun başında tutmaya yetiyor.
Eğer arkadaşlarınızla hoş vakit geçirip, muhteşem Mısır mitolojisine ucundan bir bakış atmak isterseniz keyifle Lara Croft and the Temple of Osiris’i oynayabilirsiniz.
