Marvel vs Capcom 3: Fate of Two Worlds

Dövüş oyunları Atari salonlarının ilk zamanından beri dünyayı en çok saran oyunlar olmuştur. Street Fighter ile başlayan macera sürekli ve hızlı bir şekilde kendini yenileyerek devam etmiş ve her zaman değişik şekillerde karşımıza çıkmıştır. Bazen birleştiler bazen ayrıldılar, ama hep amaca uygun olarak sürekli bir aksiyon içerisinde bıraktılar bizi.

Ama hiç bırakmadık onları, ne kadar yeni tarzda oyunlar çıksa da ne kadar oyun konusunda farklı yönlere baksak da ne zaman bir dövüş oyunu karşımıza çıksa hemen alıp denedik. İşte Marvel vs. Capcom da bunlardan bir tanesiydi. O zamanlar tarzın üstünlüğünü ele almış olan KOF ve Tekken serisinin yerine hoş bir alternatif olan MvsC oyunculara yıllarca okudukları o çizgi roman kahramanlarını dövüştürebileceklerdi üstelik onların yanına Capcom’un envai çeşit oyunundan alınan karakterler ile takım kurdurabileceklerdi.

Hmm… Bir tane Ryu olsun

Marvel vs. Capcom serisinin son oyun olan Fate of Two Worlds’deki hikaye Dr. Doom’un Albert Wesker ile birlikte iki evreni birleştirme amacı sonunda doğan yeni bir kötülükle savaşı konu alıyor. Galactus adlı evren yok edicisine karşı durmak ise hem Marvel hem de Capcom karakterlerine ve elbette bize kalıyor.

Oyunun tekniksel detayları hakkında fazla konuşmayacağım nitekim ne birinci oyundan ne de ikinci oyundan çok farklı değil. Zaten konu bir dövüş oyunu olduğunda, üstelik de bu oyun bir serinin üçüncü oyunu olunca bu konu hakkında bir şeyler anlatmak gerçekten gereksiz kalıyor. Fakat bu demek değil ki hiçbir yenilik yok. Elbette üçüncü oyunda da yenilikler mevcut.

Bir tane Wolverine olsun

Her şeyden önce ikinci oyunun aksine son oyunda kontrol mekanizmasında bir değişiklik olmuş. Klasik tekme ve yumruk ikilemesini üstten ve alttan seçenekleri ile dörtlü bir halde sunmak yerine, son oyundaki üç tuşlu bir sistem kullanıyor. Bu tuşlar hafif, orta ve sert olarak ayrılıyor. Yani kısacası artık X tuşu ufak tekme veya üçgen tuşu büyük yumruk değil. Her bir tuş yerine göre hem yumruk hem de tekme olabiliyor. Her ne kadar sistemin adı üç tuşlu sistem olsa da biz yine dört tuşu da kullanıyoruz. Dördüncü tuşumuz özel saldırı tuşu olarak geçiyor.

Yerdeyken yumruk atmanızı sağlayan tuş havadayken tekmeye dönüşebiliyor. Elbette bu değişiklik oyundaki karakterlerin hareketlerini yapmak için gerekli kombinasyonların da anlatımını değiştiriyor. Yani artık oyunda göreceğiniz özel vuruşlar yönler ve L. (Attack), M. (Attack) ve H. (Attack) olarak belirtiliyor. Tuş sisteminin bu şekilde değişmesi özel hareket çıkartma işleminin daha kolaylaşması sebep olmuş. Artık hareketlerin çoğu tek bir saldırı tuşu içeriyor.

Marvel vs. Capcom’da tam 36 adet karakter bulunuyor. Her bir karakterin kendine has bir dövüş stili var ve yukarıda bahsettiğimiz yeni tuş sistemine göre de hepsinin saldırı çeşitleri değişiklik gösteriyor.

Ne, Galactus mu?

Ana menüye girdiğimizde Online mod ve Offline mod bizleri karşılıyor, ancak maalesef oyun henüz çıkmadığı için PSN’e bağlanma imkanımız olmadı. Dolayısı ile Offline kısmına girdiğimizde dört seçeneğimiz mevcut. Tek kişilik oynayabileceğiniz Arcade, iki kişi oynanabilecek Versus, rahatça hareketleri öğrenmek için Training ve en son olarak Mission.

Mission modu aslında Training’in biraz değiştirilmiş hali. Her karaktere özel göçrevler bulunan bölümde asıl amaç tüm karakterlerin kontrollerine oyuncuyu alıştırmak. Bu moda bir karakter seçiyorsunuz ve oyun size sırası ile o karaktere özel saldırıları yapmanızı istiyor.

Hikaye modu oldukça basit olan Marvel vs. Capcom 3’te bir hikayenin olduğundan bile şüpheliyiz açıkçası. Evet, yukarıda anlattığımız gibi dört satırlık bir hikaye mevcut ancak bunu ne oyunun açılış videolarında ne de Single Mod’da oynarken görebiliyorsunuz.

Bir de X-23 alayım

Zaten şunu da belirtelim ki oyun daha yapım aşamasındayken Marvel, Marvel vs. Capcom 3’ün tam anlamıyla fanlara yönelik bir hizmet olduğunu belirtmişti. O yüzden yapımcı firma Capcom oyunun tek kişilik modu veya hikayesi ile uğraşmaktansa Galeri moduna yoğun bir ilgi göstermişler.

Galeri modunun içerisinde ne yok ki. Oyun hakkında aradığınız her şey mevcut. Oyunun dört faklı açılış videosu, karakterlerin biyografileri ve sonları, her bir karakterin üç boyutlu modellemesi, karakter, mekan ve özel hazırlanmış sanat çalışmaları ve oyundaki tüm sesler mevcut.

Kısacası Capcom size oyunda gördüğünüz, duyduğunuz ne varsa hepsini oyun sonu hediyesi olarak vermek istemiş. Dediğimiz gibi oyunun büyük bir kısmı galeri bölümünden geriye kalan kısmı ise iki kişilik mücadeleler yapabileceğiniz Versus bölümünden oluşuyor.

Her yerde kahraman var!

Single mod da ise üç karakterinizi seçip yedi ayrı dövüş ile toplam 21 karakterle dövüşüyorsunuz. Sekizinci bölüm ise Galactus.

Oyundaki karakterleri listeleyecek olursak;

Fate of Two Worlds’ün grafikleri çizgi roman tadında yapılmış. Ön inceleme de bahsettiğimiz gibi oyun 3D platforma 2D karakterlerin bütünleşmesi ile oluşturulmuş sahneler içeriyor. Dolayısı ile arka plan tamamen üç boyutlu iken karakterler sadece yukarıya ve sağa sola hareket edebiliyorlar.

Ancak arka planı kesinlikle es geçmemek gerek. Dinamik arka planın ne
olduğunu bize ciddi ciddi gösteriyor Capcom. Siz ön tarafta savaşırken
arka planda tamamen farklı bir hikâye gelişebiliyor.

Yeter ki çok kasmasın

Marvel vs. Capcom 3’ün hikaye modu sizi çok fazla zorlayacak cinsten değil. Eğer niyetiniz karakter sonlarını görmek ise zorluk derecesini çok kolaya ayarlayarak tahminen 5-6 saatte bütün karakterlerin sonlarını açabilirsiniz.

Oyundaki sesler yeterli düzeyde. Bu tarz bir oyunda seslerin kalitesi olabilecek en üst noktada. Zaten oyun sırasında dövüşürken çıkan kargaşanın seslerini bir süre sonra ayırt edemiyorsunuz ancak bu konuda kulağınızı rahatsız edecek de bir durum söz konusu değil. Belki müziklerde biraz daha çeşit ve kaliteden dem vurabiliriz ama çok kafaya takacak bir şey değil. Üstelik isterseniz karakterleri Japonya İngilizce veya karakterlerin uluslarına göre bazılarının Japonca, bazılarının İngilizce konuşmasını sağlayabiliyorsunuz.

Doğrusunu söylemek gerekirse Marvel vs. Capcom 3: Fate of Two World serinin diğer oyunları gibi eğlence amacına yüzde yüz uygun bir oyun olmuş. Gerek görselleri gerek sesleri ile tatmin edici bir seviyede bulunan oyunun belki de kötü diyebileceğimiz tek özelliği hikaye modunun oldukça kısa olması ve belki müzikleri olabilir. Ancak oyunun genel amacının arkadaşlarınız ile oynamak ve müzklerinde o kadar önemli olmadığını düşünürseniz, Fate of Two World, geliştirilmiş görselleri, dinamik arka planı, yenilenmiş tuş sistemi ve geniş içerikli galerisi ile sizleri uzunca bir süre ekran başına kilitleme potansiyeline sahip.