Öncelikle, lütfen yorumda bulunacaksanız yazıyı sonuna kadar okuyun. Bu bir düşünce yazısıdır ve tamamen subjektiftir.
Bu tür bir yazıya girişmek planlarım arasında yoktu ne yalan söyleyeyim. Ancak siz sevgili okurların beni sürekli olarak yanlış anlaması veya benim kendimi size yeteri kadar düzgün bir şekilde aktaramamam bu konu hakkında büyük iletişim sıkıntılarına sebep oluyor. Siz sevgili okurlara Metal Gear Solid V: The Phantom Pain’in benim ve birçok Metal Gear hayranı için neden hayal kırıklığı olarak görüldüğünü elimden geldiğince basit bir biçimde anlatacağım. Bu hem benim sizlere sunduğum bir barış çubuğu, hem de oyunun birinci yıldönümünde güzel bir hatırlatma yazısı olacak.
Öncelikle oyunun sitemizde aldığı nota değinelim. Arkadaşlar evet, The Phantom Pain sitemizden 97 puan aldı. Neden biliyor musunuz? Çünkü mükemmel bir oyun! “E abi hayal kırıklığı diyorsun, karar versene” diyorsunuz değil mi? Durun, oraya da geleceğiz. The Phantom Pain gerçekten mükemmel bir oyundu. Tüm platformlarda harika görsellik sunan oyun motoru, oynanışa getirdiği yenilikler, aksiyon dolu görevler, doyurucu bir açık dünya, uzun oyun süresi ve daha birçok etkeni sebebiyle Metal Gear Solid V: The Phantom Pain gerçekten harika bir oyundur. Bu tamamen objektif bir yorumdur ve tüm oyun otoriteleri tarafından ortak bir şekilde kararlaştırılmıştır. MGSV: TPP, güzel bir oyundur.
Yahu bu adamın bu oyunla ne alıp veremediği var?
Gelelim benim ve sizlerin bir türlü anlaşamadığımız noktaya. Arkadaşlar, Türkçe bazen çok karmaşık bir dil olabiliyor. Maalesef çoğu zaman bu tür ‘yazılı’ ortamlarda biz oyuncular birbirimizi tam olarak anlayamıyor ve ifade edemiyoruz. Bu yüzden de devamlı birbirimizi yanlış anlıyoruz. Her zaman söylediğim şeyi yine söylüyorum. Türkçe’nin bu azizliği yüzünden birçok kişi hayal kırıklığı olan bir oyun ile kötü olan bir oyun arasındaki o ince farkı kaçırıyor. Kötü oyun demek, Umbrella Corps. demek. Eğer o oyunu seviyorsanız ne ala, size hiçbir lafım yok ancak Umbrella Corps.’un kötü olduğuna dair resmen tüm oyun basını camiası olarak ortak bir karar aldık. Ama konumuz o değil. Bakın o kötü bir oyun örneğidir. Hayal kırıklığı ise çok ayrı bir olaydır. Gelin size The Phantom Pain’in neden hayal kırıklığı olduğunu anlatayım.
Eğer Metal Gear serisini oynanış mekaniklerinden ziyade hikayesi açısından takip ediyorsanız söyleyeceklerimi daha kolay anlayacağınıza, hatta büyük ihtimalle benimle aynı fikirde olacağınıza eminim. Ama oraya girmeyelim şimdi, derdimi anlatayım. The Phantom Pain’i oynayan birçok oyuncu, Metal Gear serisine hikaye bazında pek hakim olamadan oynadı. Birisi çıkıp ‘hikayeyi bilmenize çok da gerek yok’ dedi ve herkes o arkadaşa inandı. Bunda yanlış bir şey yok. TPP çok güzel ve eğlenceli bir oyun ve oynayan herkes sonsuz zevk alabilir. Oyunun problemi hikayede ortaya çıkıyor.
Arkadaşlar bildiğiniz üzere Hideo Kojima ve Konami, bu oyunun yapımı sırasında adeta büyük bir savaşın içine girdi. Kojima yeteri kadar bütçeye sahip olamadı, hakları kısıtlandı ve bu nedenle The Phantom Pain’i zorlama bir şekilde bitirmek, daha doğrusu yarım bırakmak zorunda kaldı. Bu oyun çıkmadan önce fragmanlarında görüp oyunda göremediğimiz o kadar fazla şey var ki. Çıkmadan önce teorilerini ürettiğimiz ve ‘abi hiçbir oyunda görmedik, madem son oyun, bari bunda göstersinler’ dediğimiz onlarca karakter, yüzlerce olay vardı. Bizler oyunun 5 Chapter olmasını beklerken oyun 2. Chapter’da bitti. Türkiye’de oyunu bitiren ilk insanlardanım ve oyunun 2. Chapter’da bittiğini görmek 20 yıllık hayatımda yaşadığım en ama en büyük şoklardan birisiydi. Mümkünatı yoktu, burada bitemezdi! Kabul edilemez!
Ama öyle oldu. Metal Gear Solid V: The Phantom Pain gerçekten yarım kalmış bir şekilde bitti. Liquid ve Psycho Mantis arasındaki ilişkiyi göremedik, Solid Snake’i göremedik, Frank Jaeger’i göremedik. Daha bir torba dolusu şey sayabilirim burada ama derdimi anladınız bence. Metal Gear Solid V: The Phantom Pain, tekrar tekrar söylüyorum, mükemmel bir oyundu. Ancak hikaye açısından istediğimiz hiçbir şeyi sunamadığı için bir hayal kırıklığı olarak yüreğimin bir köşesinde ukte halini aldı. Çok üzdü.
Umarım siz sevgili okurlara derdimi anlatabilmişimdir. Bu yüzden MGS’nin hikayesi ile ilgili çıkan her haberde sitem ediyorum. Mükemmel bir oyun olsa da maalesef bu onun bir hayal kırıklığı olduğu gerçeğini değiştirmiyor. “Bu senin düşüncen, bizi ilgilendirmez” diyenleriniz oluyor farkındayım ancak Metal Gear severlerin yadsınamaz, neredeyse yüzde doksanlık bir kısmı benimle aynı fikirde. Oyuna kimse kesinlikle kötü diyemez. Harika bir oyundu. Ama 2 Chapter değil de 5 Chapter’lık tamamlanmış bir oyun olsaydı, işte o zaman ben de dahil kimse hiçbir şey diyemezdi. Ancak Konami sağolsun hayallerimiz yerle bir oldu.
Bu düşünce yazısını sonuna kadar okuduysanız ve derdimi anlatabildiysem ne mutlu bana. Konuşurken de canım çekti, tekrar satın alıp oynayayım şu oyunu. Her ne kadar belli etmiyor olsam da benim en sevdiğim on oyundan birisidir TPP.
