Keskin nişancı oyunları küçüklüğümden beri hep ilgimi çekmiştir. Tür için pek dikkat çekici oyun olmasa da yıllar önce, Sniper Elite’ın ilk oyunu birçok kişi tarafından sevgi ile karşılanmıştı. Sadece keskin nişancıların konuştuğu oyun, en son 2012 yılında Sniper Elite 2 ile karşılaşmıştık. Rebellion elbette oyunun bu kadar tutulmasının ardından seriye bir yenisini daha eklemek için kolları sıvadı.
Sniper Elite 3 ile karşımıza çıkan yapımcı firma, beklentilerin biraz daha yüksek olmasıyla beraber sessiz sedasız piyasaya çıktı.
İkinci Dünya Savaşını konu olan yapan yapım, Kuzey Afrika’da bir savaş meydanın da Karl Fairburne isimli bir karakter ile maceraya başlıyoruz. Konu bakımından pek etkiliyici bir başlangıç olmasa da ara sahnelerin çizim ve sunumu olarak gayet başarılı. Zaten öyle oyun için de pek bir ara sahne ile karşılaşmıyorsunuz. Karşılaştığınız ara sahneler genellikle kısa ve öz. Görevimiz saldırı yapılan yere karşı savunup, bize verilen emirleri yerine getirmeye çalışıyoruz. Ani bir giriş ile başladığımız yapımda, ilk olarak atmosferin içine dalışımız gerçekleşiyor. Hikaye konusunda biraz hayal kırıklığına uğrayabilirsiniz.
Sniper Elite 3’ün konsepti ilk oyunlarla aynı. Yapımın en önemli unsuru bildiğiniz üzere gizli bir şekilde ilerlemek. Bunu gerçekleştiridiğiniz an vakit, aradan sinsice sıyrılabiliyorsunuz. Tabi, sesli silahlar alıp, ortalığı kasıp kavurabilirsiniz. Bu biraz daha riskli çünkü, karakterimizin can barı 3-4 vuruş yediğiniz an vakit, ölebiliyorsunuz. Ya da gizlice düşmanın arkasına yaklaşıp, sessizce onları alt edebiliyorsunuz.
Dürbün ile düşmanları işaretleyip ve bölgelerini belirleyip, daha kolay sonuca gidebilmeniz mümkün. Tabi bu belirttiklerimi çaktırmadan halletmeniz daha sağlıklı çünkü, çıkardığınız her seste, ölümle burun buruna gelebilirsiniz.
Genellikle silah mermilerini ise asker arkadaşlarımızın yanından alabiliyoruz. Ben oyunu oynarken mermi konusundan pek bir sıkıntım çekmedim diyebilirim. Ya da düşman askerlerini öldürdüğümüz zaman cephanelerini ele geçiriyorsunuz.
Teknik anlamda oyun PC’de ultra ayarlarda görsel olarak böyle bir oyun için gayet iyi buldum. Gerek kaplamalar, gerek karakter ayrıntıları gayet detaylı bir şekilde hazırlanmış. Cesetlerin birbirine girmesi, kaplamaların kapalı alanlarda düşük çözünürlüklü olması dışında grafik anlamında yapım ortalamanın üzerinde seyrediyor. En çok can yakındığım konu ise kamera açıları oldu. Siper aldığım yerden nişan almaya başladığım zaman kamera açılarının saçmalaması sizi sıkıntıya sokabiliyor.
Keskin nişancılığınızı konuşturduğunuz böyle bir oyun da olması gereken uzak mesafenin ise daha önceki yapımlardan daha iyi oldığunu belirtmeliyim. Böylece düşmanı silahımıza geçtiğimizde zoom yapıp, öldürebiliyorsunuz.
Gizliliğin önemli olduğu bir oyunda doğal olarak yapay zekanın da iyi olması gerekiyor. Sniper Elite 3, bu konu da beni hayal kırıklığına uğrattı. Rastladığım 2 düşman askerinin birisini arkadan öldürürken, diğeri sesi duyup, tepki vermesinden hemen sonra hiç birşey olmamış gibi devam etmesi gibi inanılmaz derece de komik olaylar başıma geldi.
Düşmanın uzak bir mekanda olduğu halde onca görültünün içinde hafif koştuğum vakit, ayak sesini duyması gibi mantık hataları da mevcut. Silahların konuştuğu bir ortam da değilde, sessiz sakin bir bölge de böyle bir olayın başıma gelmesi daha gerçekçi olabilirdi. Mekan çeşitliliği Afrika’da olduğumuz için genellikle çöl gibi açık mekanlarda geçiyor. Biraz kendini tekrar etmesinden ötürü arada bir sıkıldığımı hissettim. Fakat, yine de bölüm tasarımlarının büyük ve özenle tasarlanmış.
Yapım da, ayrıca co-op modu ve multiplayer seçenekleri ile birlikte arkadaşlarınızla keyifli vakit geçirebiliyorsunuz. Sonuç olarak, Sniper Elite 3 gayet başarılı bir oyun olarak karşımıza çıkıyor. Gizlilik ve keskin nişancılık türünü seviyorsanız, yapım hoşunuza gidecektir. Herkese iyi oyunlar.
