World of Warcraft Tarihi – Alliance ve Horde 1

Dördüncü bölüm “Alliance ve Horde”a geçtiğimiz World of Warcraft tarihi devam ediyor. Bu hafta  “Kara Geçit ve Stormwind’in Düşüşü” ile “Lordaeron İttifakı” isimli bölümleri okuyacağız.

Önceki bölümlere buradan ulaşabilirsiniz:

World of Warcraft Tarihi – Mitler 1: Yaratılış & Titanlar ve Sargeras’ın İhaneti
World of Warcraft Tarihi – Mitler 2: Eski Tanrılar ve Azeroth’un Düzenlenmesi & Dragonflight’ların Görevlendirilmesi
World of Warcraft Tarihi – Mitler 3: Uyanan Dünya ve Sonsuzluk Kuyusu & Kadimlerin Savaşı
World of Warcraft Tarihi – Mitler 4: Dünyanın Ayrılması & Hyjal Dağı ve Illidan’ın Hediyesi
World of Warcraft Tarihi – Mitler 5: Dünya Ağacı ve Zümrüt Rüyası & Soylu Elfler’in Sürgünü & Gözcüler ve Uzun Nöbet
World of Warcraft Tarihi – Yeni Dünya 1: Quel’Thalas’ın Kuruluşu & Arathor ve Troll Savaşları
World of Warcraft Tarihi – Yeni Dünya 2: Tirisfal’in Koruyucuları & Ironforge: Cücelerin Uyanışı
World of Warcraft Tarihi – Yeni Dünya 3: 7 Krallık & Aegwynn ve Ejder Avı
World of Warcraft Tarihi – Yeni Dünya 4: Üç Çekiçler Savaşı & Son Koruyucu
World of Warcraft Tarihi – Draenor’un Kör Talihi: Kil’jaeden ve Gölge Konseyi & Horde’un Yükselişi

Kara Geçit ve Stormwind’in Düşüşü

Aşağıdaki bölüm Redridge Dağları’nda bulunan Lakeshire Inn’de, Nethergarde Keep’te, Scholomance’ta, Swamp of Sorrows’daki Stonard’da ve Stormwind Keep’teki Savaş Odası’nda bulunan “The Dark Portal and the Fall of Stormwind” isimli kitaptan alınmıştır.

“Kil’jaeden, Horde’u Azeroth’un istilasına hazırladığı sırada Medivh, ruhu için Sargeras’la savaşmaya devam ediyordu. Stormwind’in asil yöneticisi Kral Llane, eski arkadaşının ruhunu kirlettiğini gördüğü karanlığa karşı temkinliydi. Kral Llane, endişelerini Anduin Lothar’la, Arathi kanının son temsilcisiyle paylaştı. Her iki adam da, Medivh’in çılgınlığa doğru yavaş ilerleyişinin gelecek olan korkutucu olayların habercisi olduğunu bilemezdi.

Son bir teşvik edici olarak Sargeras, Gul’dan’a Horde’u Azeroth’un istilasında yönetmesi karşılığında büyük bir güç vereceğine söz verdi. Medivh aracılığıyla Sargeras büyücüye, eğer Koruyucu Aegwynn’in Sargeras’ın parçalanmış cesedini yaklaşık 1000 yıl önce gömdüğü denizin altındaki mezarı bulursa, yaşayan bir tanrı olabileceğini söyledi. Gul’dan kabul etti ve Azeroth’ta yaşayanlar yenilgiye uğratıldıktan sonra, ödülüne kavuşacağı bu efsanevi lahiti bulmaya karar verdi. Horde’un kendi amaçlarına hizmet edeceğinden emin olan Sargeras, istilanın başlaması emrini verdi.

Ortak bir çabayla Medivh ve Gölge Konseyi’nin büyücüleri, Kara Geçit olarak da bilinen boyut kapısını açtılar. Bu geçit, Azeroth ve Draenor arasındaki mesafeyi kısaltıyordu ve orduların geçebileceği kadar genişti. Gul’dan, ork öncülerini geçitten fethedecekleri toprakları araştırmak amacıyla gönderdi. Dönen öncüler, Gölge Konseyi’ne Azeroth dünyasının işgal için hazır olduğu bilgisini verdiler.

Gul’dan’ın ahlak dışı hareketlerinin kendi halkını yok edeceğine ikna olmuş olan Durotan, büyücülere bir kez daha karşı geldi. Cesur savaşçı, büyücülerin ork ruhunun saflığını yok ettiğini ve bu düşüncesiz istilanın kendi sonları olacağını iddia etti. Bu kadar popüler bir kahramanı öldürüp risk alamayacak olan Gul’dan, Durotan ve Frostwolf Klanı’nı bu yeni dünyanın uzak diyarlarına sürgüne göndermek zorunda kaldı.”

Devamı için diğer sayfaya geçiniz.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

“Sürgüne gönderilen Frostwolf’lar geçitten geçtikten sonra, sadece az sayıda ork klanı onları takip etti. Bu ork’lar, operasyonlarını yönetecek bir üssü hemen geçitten geçtikten sonra vardıkları Kara Bataklık’a kurdular. Kara Bataklık, Stormwind krallığının doğusunda kalan karanlık ve bataklıklarla dolu bir bölgeydi. Ork’lar bu yeni toprakları keşfetmeye başladığında, Stormwind’in insan savunucularıyla karşılaşmaları uzun sürmedi. Bu karşılaşmalar her ne kadar kısa sürüyor olsa da, her iki ırkın zayıflıkları ve güçlü tarafları ortaya çıkıyordu. Llane ve Lothar, hiçbir zaman ork’ların sayılarıyla ilgili doğru bilgi alamadılar ve karşı koymak için ne kadar güçlü bir rakip olduklarını ancak tahmin edebiliyorlardı. Birkaç yıl içerisinde ork Horde’unun büyük bir bölümü Azeroth’a geçmişti ve Gul’dan, insanlığa karşı yapılacak ilk saldırının zamanının geldiğini düşünüyordu. Horde tüm gücüyle hiçbir şeyin farkında olmayan Stormwind krallığına saldırdı.

Azeroth ve Horde güçleri krallık boyunca savaşıyorken, iç anlaşmazlıklarda her iki orduda baş gösteriyordu. Barbar ork’ların Azeroth’u istila edecek kadar güçlü olmadıklarına inanan Kral Llane, kibirli bir şekilde başkent Stormwind’deki pozisyonunu korumaya devam etti. Ancak Sir Lothar, savaşın direkt olarak düşmana götürülmesi gerektiğini düşünüyordu. Bu yüzden kendi düşünceleri ve kralına sadakati arasında seçim yapmak zorunda kalmıştı. İçgüdülerini takip etmeyi seçen Lothar, Medivh’in kule-hisar’ı Karazhan’a, büyücünün genç çırağı Khadgar’ın yardımıyla hızlıca yol aldı. Khadgar ve Lothar, sorunların kaynağı olduğunu doğruladıkları ele geçirilmiş Koruyucu’yu alt etmekte başarılı oldular. Lothar ve genç çırak, Medivh’in vücudunu öldürerek, Sargeras’ın ruhunu istemeden boşluğa sürgün etmiş oldular. Sonuç olarak Medivh’in saf, erdemli ruhu yaşamaya devam etti…ve gelecek yıllarda da ruhsal alemde dolaşmaya devam etti.

Medivh yenilmiş olsa da Horde, Stormwind’in savunucularının üzerinde baskın bir güç olmaya devam etti. Horde’un zaferi yakınlaşırken, en büyük ork şeflerinden Orgrim Doomhammer, Draenor’daki zamandan bu yana klanlara yayılan yozlaşmayı görmeye başladı. Eski yoldaşı Durotan, sürgünden geri dönerek onu Gul’dan’ın ihanetine karşı bir kez daha uyardı. Hızlı bir intikamla Gul’dan’ın suikastçıları, Durotan’ı ve ailesini katletti. Sadece küçük oğlu hayatta kalmıştı. Ancak Aedelas Blackmoore ismindeki bir asker onu bulmuş ve Doomhammer’dan habersiz olarak köle olarak çocuğu almıştı.

O küçük ork, bir gün büyüyecek ve halkının tanıdığı en büyük liderlerden biri olacaktı.

Durotan’ın ölümüyle öfkelenen Orgrim, Horde’u bu şeytani yozlaşmadan, Gul’dan’ın yozlaşmış kuklası Blackhand’i öldürerek kurtarmak için yola çıktı. Onun kararlı liderliğiyle birlikte durmak bilmeyen Horde, nihayet Stormwind Kalesi’ni kuşattı. Kral Llane, Horde’un gücünü azımsamıştı ve bu yüzden çaresiz bir şekilde krallığının yeşil renkli istilacıların eline düşmesini izledi. Nihayetinde Kral Llane, Gölge Konseyi’nin en iyi katillerinden yarı-ork Garona tarafından suikaste kurban gitmişti.

Karazhan’dan yurtlarına dönen Lothar ve savaşçıları, yaraları sarmak ve bir zamanlar ihtişamlı olan yurtlarını kurtarmayı umuyorlardı. Ancak bunun yerine çok geç dönmüşlerdi ve sevdikleri krallıklarını dumanlı bir yıkıntı halinde buldular. Ork Horde’u, kırsal bölgeleri yıkmaya devam etti ve etraftaki topraklarının kendine ait olduğunu iddia etti. Saklanmak zorunda kalan Lothar ve takipçileri, yurtlarını ne pahasına olursa olsun geri almak için tatsız bir yemin ettiler.”

Devamı için diğer sayfaya geçiniz.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Lordaeron İttifakı

Aşağıdaki bölüm, Warcraft II: Tides of Darkness oyunu sırasında geçmektedir. Bölüm Ironforge’daki Hall of Explorers’da, Stormwind Kalesi’ndeki Royal Library’de, Kharanos’daki Thunderbrew Distillery’de, Duskwood’daki Darkshire’da, Hissbrad Foothills’deki Tarren Mill’de ve Silvermoon’daki Wayfarer’s Rest Tavern’de bulunan “The Alliance of Lordaeron” kitabından alınmıştır.

Kitap ayrıca, Thrall’ın Aedelas Blackmoore için gladyatör olarak savaştığı dönemde okuduğu çoğu askeri tarih kitaplarından biridir.

“Lord Lothar, Stormwind Kalesi’ndeki yenilgiden sonra Stormwind’in ordularından geri kalanları bir araya topladı ve denizin ötesindeki kuzey krallığı Lordaeron’a doğru toplu halde göç etti. Horde’un başıboş bırakılırsa tüm insanlığı yok edeceğine inanan yedi insan ulusunun liderleri toplanıp, sonraları Lordaeron İttifakı olarak bilinecek bir ittifak kurdular. 3000 yıldan bu yana, Arathor’un ayrık ulusları, bir kez daha ortak bir bayrak altında birleşmişti. Alliance güçlerinin Başkumandanı olarak atanan Lord Lothar, Horde’un gelişi için ordularını hazırladı.

Yardımcıları Işıkgetiren Uther, Amiral Daelin Proudmoore ve Turalyon’la birlikte Lothar, Lordaeron’un insansı ırklarını da yaklaşan tehdide karşı ikna etti. Alliance, Ironforge’un sabırlı cücelerinin ve Quel’Thalas’ın soylu elflerinin az bir kısmının desteğini kazanmakta başarılı oldu. O dönemde Anasterian Sunstrider liderliğinde olan elfler, yaklaşan probleme karşı çoğunlukla ilgisiz davranıyorlardı. Buna rağmen Lothar’a yardım etmek zorundaydılar, çünkü Lothar, Arathi kanının son üyesiydi ve elflere geçmiş dönemlerde yardım etmişlerdi.

Şef Doomhammer tarafından yönetilen Horde, Draenor’dan ogre’ları getirmiş ve Amani ağaç troll’lerini kendilerine katmıştı. Khaz Modan’ın cüce krallığını yok etmek ve Lordaeron’un güney kısımlarını yerle bir etmek için devasa bir saldırıya geçen Horde, fazla güç harcamadan karşısına çıkan herkesi öldürmüştü.”

Devamı için diğer sayfaya geçiniz.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

“İkinci Savaş’ın efsanevi çarpışmaları, büyük boyuttaki deniz savaşlarından, devasa hava kapışmalarına kadar büyümüştü. Horde bir şekilde, “İblis Ruhu” olarak bilinen güçlü bir yapıtı ortaya çıkarmış ve bunu eski Ejderkraliçe Alexstrazsa’yı köle etmek için kullanmıştı. Alexstrazsa’nın değerli yumurtalarını yok etmekle tehdit eden Horde, Ejderkraliçe’nin büyümüş çocuklarını zorla savaşa gönderdi. Kutsal kırmızı ejderler Horde için savaşmaya zorlandı, savaştılar da.

Savaş Khaz Modan, Lordaeron ve Azeroth’un kendisinde sürüp gitti. Kuzey cephesinde Horde, Quel’Thalas’ın sınırlarını yıkmakta başarılı oldu ve bu da elflerin Alliance’ın amacına tamamen kendilerini adamalarını sağladı. Lordaeron’un büyük şehir ve kasabaları, anlaşmazlık nedeniyle yerle bir oldular. Takviye birliklerinin bulunmaması ve kötü şansa rağmen, Lothar ve müttefikleri, düşmanı sınırda tutmayı başarmışlardı.

Buna rağmen İkinci Savaş’ın son günlerinde, Horde’un Alliance karşısındaki zaferi neredeyse kesin gibi görünüyordu. Ancak bu sırada Azeroth’taki iki en güçlü ork arasında korkunç bir kavga çıktı. Doomhammer, başkent Lordaeron’a karşı son saldırısı için hazırlandığı sırada –ki bu saldırı Alliance’tan arda kalanları yok edecekti- Gul’dan ve takipçileri yerlerini bıraktılar ve denize doğru yol almaya başladılar. Neredeyse güçlerinin yarısı kadarını Gul’dan’ın ihanetiyle kaybeden ve şaşkına dönen Doomhammer, geri çekilmek zorunda kalmış ve Alliance’a karşı kazanılacak en iyi zafer şansını da yitirmiş oldu.

Güce aç olan Gul’dan, tanrılığı kendisine almakla kafayı bozmuş bir şekilde, en üstün gücün gizlerini sakladığını düşündüğü Sargeras’ın Mezarı’nı aramaya başlamıştı. Ork akranlarının Yanan Lejyon’a köle olmalarına hâlihazırda neden olan Gul’dan, Doomhammer’a karşı olan görevi hakkında herhangi bir şey düşünmüyordu. Stormreaver ve Twilight’s Hammer klanları tarafından destek gören Gul’dan, Sargeras’ın Mezarı’nı deniz tabanından çıkarma planında başarıya ulaştı. Fakat tarih öncesi, suyla dolmuş mezarı açtığında, bulduğu tek şey onu bekleyen çıldırmış iblislerdi.

Asi ork’ları pahalıya patlayan ihanetleri yüzünden cezalandırmak isteyen Doomhammer, güçlerini Gul’dan’ı öldürmek ve firar edenleri geri getirmek için yolladı. Gul’dan, düşüncesizliği nedeniyle serbest bıraktığı çıldırmış iblisler tarafından parçalara ayrıldı. Liderlerinin ölümüyle, firar eden klanlar Doomhammer’ın öfkeli lejyonlarının karşısında hızlıca düştüler. İsyan bastırılmış olsa da Horde, korkunç kayıplarını karşılayamamıştı. Gul’dan’ın ihaneti, Alliance’a sadece umut değil, aynı zamanda tekrar toplanmak ve intikam almak için de zaman tanımış oldu.

Horde’un kendi içinden çatırdamaya başladığını gören Lord Lothar, son güçlerini topladı ve Doomhammer’ı güneye, Stormwind’in yıkılmış topraklarına geri püskürttü. Burada Alliance güçleri, kaçan Horde’ları volkanik hisar Blackrock Spire’de kapana kıstırdı. Lord Lothar, Spire’ın tabanındaki savaşta ölmüş olsa da yardımcısı Turalyon, Alliance güçlerini 11. saatte saldırıya geçirdi ve Horde’u Hüzünler Bataklığı’na doğru sürdü. Turalyon’un güçleri, ork’ları yurtları Draenor’a bağlayan mistik boyut kapısı Kara Geçit’i yok etmekte başarılı oldular. Takviye güçleri kesilen ve kendi içlerindeki anlaşmazlıklardan parçalanmaya başlayan Horde, kendi üzerine çöktü ve Alliance’ın karşısında yenik düştü.

Dağılan ork klanları ise yakalanıp, toplama kamplarına yerleştirildiler. Horde’un yenilmiş olması iyi gibi gözükse de, bazıları barışın uzun süreceği hakkında oldukça şüpheliydi. Şimdi bir Başbüyücü olan Khadgar, Alliance’ın yüksek komutasındaki kişileri, Kara Geçit’in yıkıntısını gözetlemesi ve Draenor’dan daha fazla istila olmamasını sağlaması için, Nethergarde hisarının inşa edilmesine ikna etti.”

Önümüzdeki hafta “Draenor’un İstilası” ve “Lich King’in Doğumu” bölümlerini okuyacaksınız. Görüşmek üzere.