Ve Almanya Polonya’ya saldırdı…
3 Eylül 1939’da başlayan 2. Dünya Savaşı, 1945 yılının yine bir Eylül gününde sona erdi. Askerlerin yanı sıra milyonlarca sivilin hayatını kaybettiği savaşta, bazı ülkeler yeni topraklar kazanırken, İtalya ve Japonya gibi imparatorluklar yıkıldı. Almanya’da tam anlamıyla yıkıma neden olan savaş Portekiz, İspanya, İsveç ve İsviçre dışında bütün Avrupa’yı derinden sarstı. Amerikan deniz filosuna Japon uçaklarının saldırısıyla Pearl Harbor savaşı yaşandı. Böylelikle ABD 1941’in Aralık ayında Fransa, İngiltere ve SSCB ile beraber müttefikleri oluşturup savaşa dahil oldu.
Savaşın galibi yoktur!
Adından da anlaşılacağı gibi yine 2. Dünya Savaşı konulu bir oyunla karşı karşıyayız. Giriş videosunun bulunmadığı oyunun menüsünde duran tanktan başka hiç birşey çekici gelmiyor. Çok basit hazırlanmış bir menü tasarımı ve oldukça başarısız renk seçimleriyle karşılaşıyoruz. Savaşın atmosferi menülerdeki renklere daha canlı aktarılabilirdi. En azından butonların üzerine geldiğimizde tıklayabileceğimize dair bir işaretin bulunması kesinlikle gerekirdi. Senaryoyu oynamak için Almanya, Amerika, Fransa veya Rusya’yı seçebildiğimiz oyunda, başlangıç olarak sadece Almanya ve Fransa’nın görevleri oynanabiliyor. Oyuna alışmamız için tasarlanan ilk bölümleri oynayınca kendi kendime; “Acaba hiç alışmasam mı?” diye sormadan edemedim. Çünkü daha ilk bölümde karşıma çıkan hatalar, üzerimde Panzer Claws-2 için kötü izlenimler bıraktı.
Başlangıçta ele geçirmemiz gereken bir Sovyet üssü var. Buraya birimlerimi gönderirken, haritayı kullanıp düşman tanklarının nerede olduğuna bakmak istedim.Yolumun üstünde bir kaç adet Sovyet tankı duruyordu. Almanların ağır sanayideki yeteneklerine güvenerek düşmanın bulunduğu noktaya vardığımda, savaş alanlarında eşine rastlanmayacak bir olayla karşılaştım. Tam ordular birbirine gireceği sırada düşman tankları birden gözden kayboldu! Böyle bir bug’u tarih affetse bile ben affetmeyip oyunun puanını kırdım. Neyse ki askerlerim bu doğa üstü olaydan hiç etkilenmedikleri için, herhangi bir rehabilitasyon çalışmasına gerek kalmadan yolumuza devam ettik. Tanklarım en önde zırhlı birer boğa misali ilerleyip düşman tank taburlarına korku salarken, askerlerim arazi şartlarında adeta süzülüyordu(!) Hani şu FIFA serilerinde futbolcuların sanki cam zemin üzerinde yürüdükleri gibi. Hatta bir çatışma sırasında yere yatıp hedef küçülten askerlerin adeta hayalet misali yere değmiyormuş gibi dinamik hareketler yaptığına şait oldum ki, bir eksi puan da buradan aldı.
Tüm bunları içime sindirip, bir strateji oyunu için başarılı diyebileceğimiz grafiklere “Page Up” ve “Page Down” tuşlarının sayesinde daha yakından baktığımda, günümüz oyunlarının büyük bir çoğunluğunda karşılaştığımız, yaklaştıkça bozulan grafiklere şahit oldum. Çok fazla üzerinde durmayıp çevre görüntülerine göz gezdirdiğimde denizin bir köşesinin, karanın her hangi bir yerinden taştığını gördüm. Ordunuzu alıp cepheye gidiyorsunuz, yolun ortasında masmavi bir parça deniz! Neyse ki sadece grafik hatası olduğundan oynanışa etki etmiyor.
İyi bir savaş ta yoktur, kötü bir barışda.
“Oyunun yazacak hiç iyi yanı yok mu?” diye düşünürken zaman kavramının, Panzer Claws-2’de başarılı bir şekilde aktarılmış olduğunu farkettim. Gece ve gündüz çok güzel yansıtılmış. Ayrıca mekanlar ve birimler gün ışığına uyum sağlıyor. Akşamüstü deniz, kızarmış turuncuya dönük bir hal alırken, gece olduğunda kamyonlarınız farlarını yakıyor. Oyun boyunca izlediğimiz ara videolar siyah beyaz hazırlanmış. Hatta eski bantlardaki beyaz çizgi efektleri eklenmiş. Yapımcılar o yıllardaki atmosferi vermeye kararlı davranmışlar. Çünkü müzikler 2. Dünya Savaşı konulu filmlerdeki gibi kaliteli hazırlanmış. Fakat aynı kaliteyi seslerde gösterememişler. Uçakla bir binayı bombalıyorsunuz, çıkan sesler çok zayıf. Sanki biri el bombası atmış gibi. Hani daha tok ve ekranı titreten bir ses duysak daha inandırıcı olurdu. Ayrıca bir çok strateji oyununda da hata olarak gördüğüm bir konu, burada aynen varlığını sürdürmüş. Az önce bahsettiğim gibi bombardıman sırasında saldırdığınız binanın yada ünitenin yanındakiler hasar almıyor.
Her savaş biter! Önemli olan başlatmamaktır!
“Çevrede keskin bir barut kokusu. Düşman fazla uzakta olamazdı. Öyle ki arazide ezilmiş ve yanmış çimlerden çıkan duman, tankların çok fazla uzakta olmadıklarının habercisiydi sanki! Biraz ilerideki tepeyi geçince sanki düşmanla yüz yüze gelecektik. Askerlerin yüzündeki endişeli ifadeler, solunum yollarının çevresine yerleşmiş siyah izlerin arkasında gizleniyordu. Her an kıyamet kopacakmış gibi bakışlar birbirlerine çevrildi. İçlerinden bazılarını belki bir daha göremeyeceklerdi. Bu duygu karmaşasına rağmen tankın izlerini takip etmemek gibi bir düşünceleri kesinlikle yoktu. Sadece içlerindeki kararlı ve emin düşünceler, yüzlerine yansımıyordu o kadar. Tepeye neredeyse varmıştık. Yaklaşık 30 metre ileriden aşağıya doğru inildiğinde düşmanın bizi beklediğinden şüphemiz yoktu. Öyle ki tank seslerini kolaylıkla duyabiliyorduk. Tam bu sırada bir şeyler oldu. Son hatırladığımız yerde yatan kanlar içinde askerler ve karşılıklı 2 tankın kapışmasıydı.“
Düşman tankı sabit yerinden ateş ederken, bizim tankın kendi çevresinde daireler çizdikten sonra durup ateş ettiğine tanık oldum. Namluyu çevireceğine, kendi çevresinde turlar atıp, öyle ateş ediyor! Hal böyle olunca düşman iki defa bizi vururken, bizim düşmana verdiğimiz hasar bir defa oluyor. World War-II Panzer Claws-2 yapay zeka konusunda da zayıf kalmış. Belki bu sorun ilk oyundaki gibi yeni çıkacak modlarla düzeltilir.
Savaşa Hayır!
Genel olarak bakıldığında 2. Dünya Savaşı gibi bir konu haddinden fazla kullanıldığı için, bir çok oyun kendini tekrar etmekten başka bir şey yapmadı. Bazı strateji oyunlarında bulunmayan editör bu oyunda mevcut. Kendiniz harita yapabiliyorsunuz fakat bu bir yenilik değil. Eğer senaryo görevlerinden sıkılırsanız (kesinlikle mümkün) Skirmish modu da bulunuyor. Böylelikle oynama süresi uzayabilir. Son olarak eğer WW-II Panzer Claws-2’yi alıp oynama fırsatı bulamazsanız üzülmeyin. Nasıl olsa 6 aya kalmaz bir tane daha 2. Dünya Savaşı konulu strateji gelir. Oyuna dalıp gerçek hayatı unutmamanız dileğiyle.
