Condemned: Criminal Origins

Geçtiğimiz yıl F.E.A.R. ile adından sıkça söz ettiren Monolith, ilk olarak
X360 için hazırladığı Condemned: Criminal Origins’in PC versiyonuyla nihayet
karşımıza çıktı! Geçtiğimiz günlerde yapımın demo versiyonunu yayınlayarak
beklentileri üst seviyelere taşıyan ekip, 13 Nisan tarihinde Condemned’in
dağıtımına başladı.

Condemned: Criminal Origins’in başarılı olacağının en büyük kanıtı, aynı
yapımcıların elinden çıkmış olan F.E.A.R.’dır. Daha önce hiçbir FPS oyununda
rastlamadığımız kadar yüksek hareket kabiliyetine sahip düşmanlarıyla, başarılı
yapay zekasıyla, yeterli fizik motoru ve muhteşem atmosferiyle, oynayanların
üzerinde adeta film tadında bir etki bırakmıştı. Bu yüzden ki nice yayın
organında övgülerle söz edilip, yüksek puanlar almıştı. Condemned: Criminal
Origins’den de hepimiz benzeri bir etki bekliyoruz. Bakalım Monolith’in yeni
FPS’si, neyi ne kadar başarmış?

İnsana karşı insan

İlk olarak şunu söylemekte yarar var. F.E.A.R. ile Condemned’in en önemli ortak
yönü, her iki yapımında korku hissine etki eden bir oyananışa sahip olması. Buna
karşın en önemli farkları da yine bu noktada ortaya çıkıyor. F.E.A.R.’daki korku
vericilerin doğa üstü canlılar olduklarını biliyorduk ve onlardan her an,
alışılmışın dışında bir korku uyarısı bekliyorduk. Bu da gerilim hissini
yükseltiyordu. Condemned’in farkı ise, olayların gerçek sebeplere dayanması ve
karşımızda (Halka 1 ve 2 filmindeki Samara’ya benzeyen F.E.A.R.’daki ufak kız)
Alma gibi doğa üstü güçleri olan birinin olmaması. Yani Condemned’da size
yapılacak en büyük kötülüğü yine insanlar yapacak. Açıkçası hal böyle olunca,
yani rakibimizi tanıyınca, oyun atmosfer olarak F.E.A.R.’a göre bir adım geriden
başlıyor. Sözü daha fazla uzatmadan, Monotlith’in yeni oyununa giriş yapmakta
yarar var.

Tam sürümün demo’dan ilk bakışta ayrılan farkı, menüye eklenen bir kaç seçenek
olmuş. Archievements ile oyun için hazırlanan art’ları görebilirsiniz. İlk
etapta hepsi kapalı ancak siz görevleri bitirdikçe açılıyorlar. Load Chapter
ile, Load Game’i kullanmadan direk olarak bitirmiş olduğunuz görevlerin başından
başlayıp, yeniden oynayabiliyorsunuz. Profile için ise artık çoğu oyunda
karşılaştığımız, kendi ayarlarımızı saklayabileceğimiz bir tür modül olduğunu
söyleyebiliriz.

İlk etapta Options’ı kullanarak, başta grafik/performans ayarlarınızı yaparak
oyuna başlayın. Demo’da da karşılaştığımız gibi, yapım F.E.A.R.’a göre daha iyi
optimize edilmiş. Bilindiği üzere F.E.A.R.’ın performans sorununun en önemli
kaynağı, Monolith tarafından hazırlanan ışık efektiydi. Bu efekt, maalesef
sistemi çok zorladığı gibi, kapatılamıyordu da. Buna karşın Condenmed’de böyle
bir sorun yok. Monolith efektlerin üzerinde ince eleyip sık dokumuş olacak ki,
F.E.A.R.’da zorlanan sistemler Condemned’da gayet iyi performans verebilirler.

Demo’dan tanıdık başlangıç

Oyunda FBI ajanı Ethan Thomas’ı kontrol ediyoruz. Bir cinayet vakası için olay
mahaline vardığımız sırada bizi dedektif Dickenson karşılıyor. Kısa bir
konuşmanın ardından terkedilmiş binaya giriyoruz. Işık efektleri göz alıyor.
Dickenson’ı takip ederken anlıyoruz ki, burası demo’da karşılaştığımız bölüm.
Fakat yapımcılar tıpkı F.E.A.R.’ın demo’sunda yaptıkları gibi bir kaç bölümdeki
objeleri, aynı bölümde toplamışlar. İlerlediğiniz zaman anlayacaksınız ki, bu
bölüm tam olarak demo’daki değil. Bazı yerler farklı, uzun veya kısa olabiliyor
ya da beklediğiniz bir düşmanın yerinde yeller esiyor…

İlk bölümün bitişi, demo’nun da son sahnesi oluyor. Oynayanların hatırlayacağı
üzere iyice bir dayak yedikten sonra, camdan aşağı fırlatılıp, aracın üstüne
düşüyoruz. Sonrası mı? İki polis mumurunun öldürülmesi olayında, şüpheliler
listesinde yer alıyorsunuz ve sonra hem polislerden kaçıp kendinizi aklamaya hem
de cinayetlerin ardındaki kişiyi yakalamaya çalışıyorsunuz.Bu yolda dikkat
edilmesi gereken en önemli nokta, ajan Ethan Thomas’ın ilerledikçe sanrılar
görmeye başlıyor. Bölüm geçtikçe aklını kaçırmaya başladığını düşünüyorsunuz.
Hatta bazen cinayetlerin arkasındaki ismin Ethan Thomas olduğu bile
aklınızdan geçiyor. Özellikle ilk bölümün sonundaki sahne ve iki polis memurunun
öldürülmesi, oldukça basitti. Polislerin ateş etmeyip, öldürülmeyi
beklemeleri biraz şaşırtıcıydı. Hem de FBI ajanı Ethan Thomas orada dayak yerken! Bunu
bir varsayım olarak kenara koyup, bu soruların cevabını oyunun sonuna dek
alamayacağımızı belirtmek gerek.

Kanıtları teçhizatlar sayesinde değerlendiriyoruz.

Yanımızdaki teçhizatlar, kanıt toplamanız için gerekiyor. Oyun size gerekli
yerlerde uyarı veriyor ve “t” tuşu ile teçhizatlarınızı kullanıyorsunuz. Kısaca
onlardan bahsetmek gerekirse UV Light ile Ultraviole ışın vererek, kan ve diğer
organik maddeleri görebiliyoruz. Laser Light ise bize geniş alanlardaki
zerreleri ortaya çıkarmamıza yarıyor. Gas Spectrometer’da havadaki koku ve
elementleri ortaya çıkartıyor. Bunlar Detection Tools. Bir de Collection Tools
var. Suç mahalinden Sampler ile gerekli örnekleri toparlıyorsunuz. 3D Scanner
ile objeler hakkında bilgi topluyoruz. Digital Camera’da, suç mahalinden resim
almak için kullanılıyor.

Yapımda bazı yerlerde ölü kuşlar ve metal parçalar bulacaksınız. Bunları
toplamanız halinde, bölüm sonunda daha çok eklenti kazanıyorsunuz. Oyunun
gidişatına bir etkileri olmadığını belirtmekte yarar var.

Kendi silahını kendin bul

Düşmanların hareket kabiliyeti, F.E.A.R.’dakilerden bile daha başarılı
hazırlanmış. Bir kere saklanmak için duvar diplerini tercih etmeleri, bir
yerlere tırmanmaları, koşmaları vb… davranışları, karşınızdaki düşmanı
küçümsemenizin önüne geçiyor. Özellikle silah bulmak konusunda çok akıllılar.
Ellerinde birşey yoksa, kimi yerde üzerinize sandalye fırlatabiliyorlar! Siz
bunun şokundayken, sağa sola göz atıp, bir yerdeki metal parçasını çekip alıp,
üzerinize saldırabiliyorlar! Sadece metal parçası da değil, oyun boyunca sayısız
arbede silahı ile karşılaşacaksınız. Bunları sadece düşmanlar değil, sizde
kullanacaksınız. Su boruları, çivili tahtalar, metal plakalar, dolap kapakları,
itfayeci baltası, çekiç, inşaat demirleri… gibi nesnelere, oyun boyunca adeta
canımızı emanet edeceğiz. Peki ateşli silahlar yok mu? Kısıtlı sayıdalar ve en
önemlisi de, sağ sola saçılmış kurşunlar, Condemned’de bulunmuyor. Yani elimize
bir silah geçti mi, tek bir mermiyi bile boşa harcamamız gerekiyor, aksi halde
tahta sopaya talim etmek zorunda kalabilirsiniz!

Ateşli silah kullanmanın bir diğer ayrıntısı da, biten tabanca veya
tüfeklerinizi, atmak zorunda olmamanız. Öyle ki kabzalar bile, bir tür arbede
silahı olarak kullanılabiliyor. Dikkat edilmesi gereken nokta, silahların ömrü.
Güzel bir silah bulup, istediğiniz kadar kullanamıyorsunuz. Zira dövüştükçe,
silahlar kırılıyorlar ve en sonunda kullanılamaz hale geliyorlar. O anlarda
tekmelerinizi konuşturmanız gerekiyor.

Yakın dövüşte dikkat edilmesi gereken husus, silahların özellikleri. Bunlar
damage, speed, block ve reach olarak belirlenmiş. Kimisi daha çok hasar
verirken, bir diğeri daha yavaş olabiliyor ya da kimisinin savunması iyiyken,
ötekisi daha uzağa kadar erişebiliyor.

Yapay zeka

Condemned: Criminal Origins’i ilk defa oynarken, yapay zeka hakkında övgü dolu
sözlere yer verebilirsiniz. Buna karşın tekrar tekrar veya uzun müddet
oynama neticesinde, düşünceleriniz epeyce değişecektir. İlk bakışta
gördüklerinizden artı değer olarak aklınıza kazınanlar, düşmanlara
kazandırılmış yüksek hareket kabiliyeti olacaktır. Özellikle yakın dövüşte
oldukça şaşıracaksınız. Düşmana vurduğunuz darbe ve silahın gücüyle doğru
orantılı olarak, farklı tepkiler veriyorlar. Öyle ki darbenin şiddetiyle kendi
etrafında daireler çizenler, geriye kaçanlar, elindeki silahı düşürüp, panik
halinde silahını arayanlar, hatta yeni silah bulmak için çevreye göz atanlar,
bulamadıklarında size kafa atmaya kadar geniş bir saldırı yelpazeleri bulunuyor.
Gerçekten çok etkileyici.Oynadıkça görüyorsunuz ki, yapay zeka bir çok
yönden başarısız. Örneğin düşmanların saklanma huylarına anlam verebilmiş
değilim. Bir kapı açıyorsunuz, düşman tam karşınızda! Biz onu görüyoruz, o bizi
görüyor. Buna karşın gözünüzün önünde bir duvar arkası bulup saklanıyor.
Yapacağı hamle de hep aynı; Bulunduğu yerden birden bire fırlayıp, size okkalı
bir darbe vurmak! Açıkçası bir defa iki defa bu tuzağa düşüyorsunuz ama sonra
tamamen etkisiz bir tuzak oluyor. Hatta biraz uğraşırsanız, o anlarda sizde
düşmanınıza tuzak hazırlayabilirsiniz. Biraz yaklaşın ve o hareket ettiği sırada
geri kaçın, zaten o ilk etapta vurma eylemi göstermeye programlandığı için, onun
boşa giden hücumundan sonra, hızlı davranıp, kombine darbeler ile rakibinizi
etkisiz hale getirebilirsiniz.

Eğer düşmanınızdan hiç darbe almadan ard arda vurursanız, bazı zamanlar
rakibiniz sersemleyip, diz çöküyor. O anlar da ekranın sol alt köşesinde 1- RAM,
2- SLAM, 3- SNAP ve 4- PUNCH olmak üzere, çeşitli seçenekler beliriyor. Bunlar
bir nevi son vuruş ya da ölüm vuruşu olarak adlandırılabilir. Ancak bunları
kullanmak için hızlı davranmanız gerekiyor, aksi halde düşmanınız kendine
gelebilir.

17:13

Condenmed’de karşılaştığınız her saatin aynı dakikada durmuş olması, bir hata
mı, oyun içi bir rastlantı mı veya oyun içi bir şeyi mi sembolize ediyor
bilemiyorum. Fakat dikkat çekici bir ayrıntı. Belki de bunun cevabına yapımı
bitirince ulaşabileceğiz.

Teknik ayrıntılara gelince, grafiksel olarak Condemned: Criminal Origins, olağan
üstü bir kaliteye sahip değil ama çok kaliteli ışık efektleri sayesinde göze
çok hoş, hatta kimi zaman büyüleyici geliyor. Çevre kaplamalarına bakınca yine
başarılı olduklarını söyleyebiliriz. Yüz kaplamaları da ortalamanın üzerinde.
Müzikler rahatsız edici ve oyunun vermek istediği psikolojik gerilimi bir nebze
olsun yansıtıyorlar ama yeterli değiller kanısındayım. Sesler başarılı ama elinizdeki yakın
dövüş silahıyla vurduğunuz zeminlerden, hep benzeri sesler geliyor. Yani bir kısım sesleri yapımcılar atlamışlar.
Genel olarak ortamlara sessizliğin hakim olduğunu da belirtmek isterim.

Teknik olarak neler gördük?

Condemned’i oynarken bizim kullandığımız sistem: P4 2.8 GHz işlemci, 1024 MB RAM
ve 128 MB ATI Radeon 9800 PRO ekran kartı içeriyor. Grafik ayarlarının “Detail”
sekmesinde herşey maksimumdayken, 1024×768 çözünürlüğünde gölge ayarları
düşükteyken ve Antialiasing 2x olarak, oldukça rahat bir oynanış yakaladık.
Böylelikle oyunun harika ışık efektlerinden ve görsel detaylarından da mahrum
kalmadık.

Genel olarak bakıldığında Condemned: Criminal Origins, geçtiğimiz yıl
F.E.A.R.’ın yaptığı etkiyi yapabilecek bir oyun maalesef değil. Çok başarılı bir
oyun, güzel bir atmosferi var, polisiye gerilim ve hatta korku tadında
kurgusuyla, uzunca bir müddet oynanacaktır. Yine de ilerledikçe yapımın kendini
tekrar ettiğini düşünmeye başlıyorsunuz. Son söz olarak, Monolith yine
başarılı bir FPS yapmış. Tek kusuru belki de beklentilerin çok üst noktada
olduğu bir yapım olması. Oyuna dalıp gerçek hayatı unutmayın…