F.E.A.R. First Encounter Assault Recon 2005 yılında çıktığında fırtına gibi
esmişti. Alma’nın belirsizliği, atmosferi, grafikleri, sesleri, fizik
modellemesi birçok oyuncuyu etkilemişti. Daha evvel birçok oyunda çatışmaya
girildiğinde, etraf iyice dağılıp toz duman olmazdı. Ancak FEAR bunu oyunculara
sunabilmişti. Ancak yapımın sürekli kapalı ve dar mekanlarda geçmesi, oyun
sonlarına doğru biraz sıkabiliyordu. Yine de buna rağmen başarılı bir
Singleplayer ve bunun üstüne iyi bir Multiplayer sunuyordu. Multiplayer’nı halen
oynayan birçok oyuncu var. Zaten Fear’ın bu kadar kaliteli olmasının sebebi;
FPS’de tecrübeli ve başta Blood olmak üzere, No One Lives Forever 1-2, Tron 2.0,
Aliens versus Predator 2 gibi klasikleri bizlere kazandıran Monolith’ın
kendisiydi. Ancak FEAR’dan sonra Monolith ve Vivendi arasında anlaşmazlık oldu.
Her iki firma yollarını ayırırken FEAR’ın isim hakları Vivendi’de kaldı. Bundan
sonrasında Vivendi tarafından TimeGate Studios’a yaptırılan FEAR’a başarısız bir
ek paket olan F.E.A.R. Extraction Point geldi. Vivendi FEAR’ı iyice sağmak
istiyor ki, Extraction Point’in arkasından ikinci paket F.E.A.R. Perseus
Mandate’i de piyasaya sundu.
Hikaye başlıyor
Perseus Mandate, asıl oyundaki hikayeye paralel giden bir senaryoyu ele alıyor.
Ancak bu sefer ikinci bir FEAR takımında yer alan yeni bir karakteri
yönetiyoruz. Perseus Mandate’nin aslında bir numarası yok eğer ilk oyunu ve
önceki ek paketi oynadıysanız yabancı gelecek bir şey yok. Hatta bir ek paket
olarak daha fazla ekstra sunması gerekirken, çok az ekstra özellikler
barındırıyor. Bunlar yeni üç adet silah ve bir tane düşmanla sınırlandırılmış
durumda. Genel olarak bulunduğumuz mekanlar da önceki oyunlardan farksız değil.
Daha değişik yerler ararken, gene kendimizi kapalı kutu içinde buluyoruz. Zaten
oyunda ilerledikçe sanki buraları daha evvel görmüştüm gibi bir hisse
kapılırsanız, sanki demeyin çünkü önceki oyundan tanıdık çoğu yeri aynen Perseus
Mandate’te de bulabilirsiniz.
Oyundaki genel ilerleyiş ve mekanikte de bir değişiklik veya ekstra özellik yok.
Kurguyu aynen aktarmışlar. İlk FEAR’ın yapay zekası iyiydi, ancak TimeGate
Studios yapay zekayı Extraction Point’te bir şekilde bozmuştu. Aynı durum
Perseus Mandate’te de devam ediyor. PC başında oyuncuyu terleten düşmanlar artık
yok. Eskiden siper alıp yer değiştiriyorlardı, taktikler uygulayabiliyorlardı.
Şimdi ise siper alsalar bile aldıkları yerin arkasında durup bekliyorlar, yer
değiştirmiyorlar. Düşmanın saklandığı yere gidip yanından rahatça ateş
edebilirsiniz. Farklı zorluk seviyelerinde denememe rağmen, yapay zeka hep aynı
aptallıkta. Yanımızda olan takım arkadaşlarımız da bundan nasibini almış. Hatta
yeri geldiğinde hataya düşüp ilginç olaylar yaratabiliyorlar. Düşman önümde bana
ateş etmesine rağmen, yanımdaki takım arkadaşım sadece eğilmiş ve nişan almış
bir pozisyonda ateş etmeden duruyordu. Sanki fotoğraf çeker gibiydi. Böylesi
ilginç örneklere uzun süre dayanıp eğer oyunu oynamaya devam ederseniz, ileri ki
kısımlarında da görebilirsiniz.
Eskici
Grafik motorunun yaşlılığı kendini belli ediyor. Hatta bunun üstüne yine
yapımcının iyi giden oyun dinamiğini bozduğu gibi grafiklerin de bundan nasibini
aldığı belli. Kaplamalar bazı yerlerde sırıtıyor. Açıkçası Perseus Mandate görsel
yönden pek etkileyici değil. Ses konusunda da yapımda ilginç noktalar var. Seslendirmeler genel olarak iyi olsa
da, çoğu cismin çıkardığı efektler birbirinin aynı. Bir süre sonra bu durum
hafiften kabak tadı verebiliyor.
Ekstra olarak oyun bittiğinde açılan bir tane de bonus görev var. Perseus
Mandate’nin pek bir esprisi yok. Oyun, yeni nesil FPS hitlerinin çıktığı bu
zamanda, karambole yapılmış boş ve gereksiz bir atış denemesinden başka bir şey
değil. Vivendi artık FEAR’ın suyunun suyunu sıkıp, aradan bir iki şey kaparsak
hesabında durmuş. TimeGate Studios ve Vivendi ilk FEAR’ın güzel dinamiğini ek
paketlerle aksattılar. Eğer ilk oyunu ve önceki ek paketi oynadıysanız, belki
devamında ne oldu bitti diye göz ucuyla bakılabilir. Onun dışında sıradan,
oynanmazsa da hiçbir şeyin kaybedilmeyeceği bir oyun olmuş.