Karşılıklı dövüş oyunları arasında Mortal Kombat serisinin diğerlerinden ayıran en önemli özelliklerden biri, -içerdiği kan ve vahşet dozajının yanı sıra- MK’dan keyif almak için gerçekten ustalaşmak gerekiyor olmasıdır. Tekken’de ya da Street Fighter’da yaptığınız gibi uçan tekme-çelme kombinasyonunu iyi bir MK oyuncusu karşısında denerseniz, tek elde edeceğiniz şey -hiç de estetik olmayan bir biçimde- birkaç parçaya bölünen dövüşçünüzün mağlubiyeti olacaktır.
İlk olarak arcade salonlarında tanıştığım Mortal Kombat serisini, MK Trilogy sonrasında oynamaktan vazgeçmiştim. Zira o dönem yaygınlaşan “her şeyi üç boyuta taşıma” furyasının başarısız sonuçları olan Mortal Kombat 4 ve sonrasındaki tüm oyunlar, pek çok yönden kusurluydu.
Serinin dokuzuncu oyunu olan yeni Mortal Kombat ise, Midway’in batmasıyla birlikte seriyi devralan Warner Bros.’un Chicago stüdyolarının, yeni adıyla Netherrealms Studios’ın elinden çıkıyor. Geçtiğimiz yıl piyasaya sürülen Mortal Kombat vs. DC Universe ile paralellikler gösteren oyun, bu sefer neredeyse her yönden o ilk ruhu yakalayıp, bazı iyileştirmelerde bulunmuş.
Bize ne anlatacaksınız Lord Raiden?
Mortal Kombat serisinin kronolojik olarak sonuncusu olan MK: Armageddon’ın final sahnesiyle başlayan oyun, Raiden’ın ölmeden hemen evvel geçmişteki benliğine bir mesaj göndermesi ile hikayeyi ilk üç Mortal Kombat’in zaman dilimine taşıyor. Yaşanacak felaketi çeşitli aydınlanma anlarında gören Raiden da, bu orijinal üçlemedeki olayları ufaktan değiştirerek, aynı hazin sonu önlemeye çalışıyor.
Bugüne kadar MK oyunlarında hikayeye çok fazla yoğunlaşamamamızın nedeni, yapımcıların aksiyona ağırlık vermesiydi. Yeni Mortal Kombat’ın hikaye moduna girdiğinizde ise, daha önce sadece MK serisinde değil, neredeyse hiçbir dövüş oyununda görmediğiniz kadar derin bir senaryoyla karşı karşıya kalıyorsunuz.
Ringe çıkacağınız dövüşçüyü sizin tayin etmediğiniz bir hikaye modu hayal edin; belirlenen senaryoda sahne ışıkları kimin üzerindeyse, o dövüşçünün kontrolünü alıyorsunuz. Örneğin ilk turnuvada Johnny Cage ile başlayıp, önce Raiden’ın tayfası, sonra da değişen senaryo nedeniyle bazı sürpriz isimlerin kontrolünü üstleniyorsunuz. Hikaye akışı içerisinde dövüşler ve videolar arasındaki geçiş çok başarılı gerçekleşiyor. Kendinizi, sadece dövüşlere müdahale ettiğiniz uzun bir aksiyon filmi izler gibi hissetmeniz mümkün.
MK1, MK2 derken sırasıyla orijinal üçlemenin hikayesini tamamladığınızda, bitirdiğiniz oyunun bir karşılıklı dövüş oyunu olduğuna inanmakta güçlük çekebilirsiniz. Senaryo sonunda neredeyse tüm karakterleri en az bir iki dövüş boyu yönettiğiniz, Sektor ve Cyrax gibi karakterlerin robot olmadan önceki hallerini ve bazı normal karakterlerin siber dövüşçüye dönüşümlerini gördüğünüz bir macera kalıyor aklınızda.
Vahşi kan akacak!..
Temelde kanlı ve fazlasıyla vahşi bir dövüş oyunu –hatta ESRB oyun sınıflandırma sisteminin sebepleri arasında- olan Mortal Kombat, yeni nesil grafik teknolojileri sayesinde bu sefer vahşet dozunu iyice artırmış. Fatality’ler hiç olmadığı kadar “rahatsız edici” ve vahşi. Her karakterin iki adet Fatality, bir de belirli bölümlerde kullanılabilen Stage Fatality bitirme vuruşu mevcut.
Ancak bunların hepsini Krypt adındaki bölgede açmanız gerekiyor. Giriş ekranında Extra menüsünde yer alan Krypt, Mortal Kombat oynadıkça kazandığınız puanları harcayarak, yeni Fatality’ler, karakter görselleri, arka plan müzikleri ve 2 kişilik dövüş modları açmaya yarıyor. Ne yazık ki puanla alabileceğiniz her yeni içerik gizlenmiş; mezarlık ve işkence alanı gibi bölgelere ayrılmış “hediyeleri” ancak satın aldıktan sonra görebiliyorsunuz. Yani örneğin Liu Kang’in ikinci Fatality hareketini açmak isterken, Sindel’in dayak yemiş bir çizimine denk gelmeniz mümkün. Sonra “dostum Sonya dedin Jax çıktı” diye dizinizi dövmeyin.
Unreal Engine 3’ün büyük ölçüde elden geçirilmiş bir sürümünü kullanan Mortal Kombat, yeni grafikleriyle sadece şiddetin değil, seksapelin de vitesini yükseltiyor. Örneğin kadın dövüşçüler arasında yer alan Sonya’nın iddialı elbisesi, dövüş boyunca genç hanıma zor anlar yaşatıyor (hatta ara sıra dövüşçüler “dekoltelerinin azizliğine uğrasın” diye beklemedim değil).
Elin ayağın rahat dursun Baraka!
Dövüş oyunları arasında Mortal Kombat’ı farklı kılan özelliklerden biri de, dövüşlerin oldukça hızlı bir mekaniğe sahip olması. Street Fighter’da çömelerek rakibin üstünüze gelmesini bekleyebilirsiniz ancak aynı hatayı MK’da yaparsanız; oradan oraya ışınlanıp arkanızda biten bir Noob Saibot sportmenliğe hiç yakışmayan davranışlar gösterebilir.
Serinin dokuzuncu oyunu da bu anlamda bizi hayal kırıklığına uğratmıyor; dövüşler çok hızlı. 90 saniyeyi dört kişilik tag team maçlarında bile görmüyorsunuz çoğu zaman. Üstelik, Unreal Engine sayesinde karakterlerin hareketleri gayet gerçekçi ve birbiriyle bağlantılı görünüyor. Örneğin zıplama ve tekme atma animasyonları birbirinden bağımsız iki olay gibi değil; zıpladıktan sonra bulunduğunuz konuma göre farklı şekilde ve o ana uygun tekmeler atabiliyorsunuz.
Son dönemde dövüş oyunlarının olmazsa olmazı haline gelen “süper kombolar” Mortal Kombat’ta da mevcut. X-Ray adını alan bu hareketleri sağ ve sol tetik tuşlarına aynı anda basarak yapabiliyorsunuz; elbette öncelikle alt kısımdaki enerji barını doldurmanız gerekiyor. X-Ray hareketi de her karakterde farklı bir şekilde uygulanıyor. Johnny Cage bunu bir kontra olarak gerçekleştirirken, Ermac’ın X-Ray vuruşu bir kapma ile başlıyor, Sonya Blade’inki ise bir kombo ile. Diğer bir deyişle, kontrol ettiğiniz dövüşçünün X-Ray hareketini nasıl yaptığını bilip, ona göre kullanmanızda fayda var. Bir kez bu saldırıya maruz kalan dövüşçüler, geri kalan rauntlara ağzı-burnu Çarşamba pazarına dönmüş halde devam ediyor.
Özlediklerimiz ve özlemediklerimiz
Mortal Kombat 4 ile Tekken’den özellik araklayan Midway, en büyük hatayı 2.5D’yi bırakıp tamamen 3D’ye geçmekle yapmıştı. Karakterlerin sadece ileri geri değil; yanlara da hareket edebilmesi, orijinal MK ruhuna resmen balta vurmuştu. Neyse ki dokuzuncu oyunla birlikte seri eski haline dönerek, 3D modellenmiş karakterleri sadece çift yönlü hareket edebildikleri ortamlarda dövüştürüyor.
Öte yandan, orijinal üçlemeden bahsettiğimiz için, ne yazık ki oyunda meşhur Brutality’ler yer almıyor. Arka arkaya 10-11 tuşa basarak elde edilen kombinasyonlarla gerçekleştirilen bu bitirme hareketleri, Mortal Kombat 3 Ultimate’in en sevdiğim yönlerinden biriydi.
Serinin alışılageldik özelliklerinden koşma tuşu da görünürlerde yok. Ancak bu demek değil ki kombolarda bir zayıflama var. Aksine, az önce bahsettiğimiz hareketlerin daha akıcı animasyonlarla birbirine bağlanması sayesinde, önceki MK oyunlarından daha iyi kombolar gerçekleştirmek mümkün. Eski ustalar, hem özel hareketlerin, hem de normal tekme yumruğun yer aldığı uzun komboları hemen benimseyecek ve denemek isteyecektir.
PlayStation 3 sahiplerinin, 2 kişilik dövüşlerde kullanabileceği Kratos’un yanı sıra, Kenshi ve MK2’deki gizemli Lady in Red’in (Scarlet) her iki konsolda ekstra indirilebilir karakter olarak sunulacağı kadroda, bunlar dışında 26 karakter bulunuyor. Listede orijinal üçleme sonrasında seriye katılan Shinnok, Onaga, Shujinko, Taven gibi dövüşçüler yer almıyor. Elbette “keşke şu adam da olsaydı” diyen oyuncular olacaktır ancak özellikle hikayeyi baz alarak bakmak gerekirse; karakter seçimi gayet yeterli ve tatmin edici olmuş.
Kızgın kumlardan denizin buz gibi sularına…
Her yıl EA tarafından yayınlanan Fight Night ve UFC gibi spor serilerini saymazsak, karşılıklı dövüş oyunları yıllardır süren kuraklık, bir anda yerini bol çeşit ve yüksek kaliteye bıraktı. Son bir yıl içerisinde çıkan Super Street Fighter IV, Marvel vs. Capcom 3, Mortal Kombat vs. DC Universe gibi kaliteli yapımların ardından şimdi de hem eski oyuncuların, hem de şiddete meraklı yeni neslin baş tacı edeceği Mortal Kombat rafları süslüyor. Hem 18 yaşından büyük, hem de kan ve gereksiz vahşet görmeye dayanıklı iseniz, Mortal Kombat’ın sunduğu online ve offline eğlenceye dalmamak için hiçbir bahaneniz yok demektir.
Dipnot: Bu inceleme meşhur Mortal Kombat tema müziği eşliğinde yazılmış olup, imkanı olanlara oyunu da aynı müzikle oynamaları şiddetle, hatta Fatality ile tavsiye edilir.